INFO General Dynamics F-16

....

Informatie:

INTRODUCTIE:

Het F-16 programma begon met de YF-16 welke werd opgestart in 1972 door General Dynamics in een Amerikaanse "Light Weight Fighter" competitie (Northrop maakte de YF-17 voor deze competitie). Het hele ontwerp was gericht op gewichtbesparing maar wel werd weer een M61 kanon toegepast vanwege ervaringen uit de Vietnamoorlog. De YF-16 was het eerste jachtvliegtuig met “fly-by-wire”: met electrische bedrading voor de besturing waarbij de piloot stuurde met een kleine stuurknuppel aan de rechterkant die kleine uitslagen vertaalde in vliegbewegingen met de stuurvlakken. Verder was de inlaat onder de voorste rompsectie geplaatst en werd er gekozen voor een enorme gewicht- stuwkracht- verhouding voor manoeuvreerbaarheid. De schietstoel van de piloot werd zo’n 30 graden schuin gezet zodat de piloot hogere G-krachten kon verdragen tijdens manoeuvres en er werd een enorme bolle cockpitkap ontworpen. De piloot zou verder de cruciale informatie tijdens een luchtgevecht af kunnen lezen van een Head Up Dusplay( HUD). De romp en vleugel vormen een soort “blended body” met daarin ook de voornaamste brandstoftanks en verder zouden een flink aantal delen in lichter composietmateriaal worden uitgevoerd. De radar zou ook nieuwe pulse-dopler technologie gebruiken (al was dat toendertijd nog niet precies bekend welke type radar dat zou worden).

Het eerste YF-16 prototype ging onverwacht de lucht in tijdens taxiën op basis Edwards op 20 januari 1974 doordat de uitlaat niet open ging en piloot Phil Oestricher kon de kist tenauwernood onder controle houden en weer landen. De eerste officiële vlucht was op 2 februari 1974. Uiteindelijk koos de USAF voor de F-16 ten koste van de YF-17 (al werd die later gebruikt voor de ontwikkeling van de F-18).

De produktieversie van de F-16 werd behoorlijk aangepast voor ook jagerbommenwerper taken, werd ietwat groter en ook weer zwaarder dan de YF-16. De eerste F-16A vloog augustus 1978 in Forth Worth, de USAF werd een grote afnemer en noemde de F-16 de “Fighting Falcon”. De standaard motor werd de Pratt en Whitney F100 (welke ook voor de USAF F-15 Eagle was geselecteerd).

In Europa waren opvolgers nodig van NATO F-104's. Na een selectieprocedure met andere vliegtuigtypes werd de F-16 in 1975 besteld door Nederland maar ook de NATO landen Belgïe, Noorwegen en Denemarken. De diverse Europese regeringen werden ook over de streep getrokken door compensatie opdrachten voor hun industrie. Zo zou Fokker onderdelen in licentiebouw produceren ook voor andere NATO landen en ook andere Europese fabrieken zouden onderdelen produceren (b.v. het Belgische SABCA).

De F-16A was de eerste productieversie met de F-16B als tweezitter versie voorzien van een Pratt en Whitney F100 motor en met de standaard luchtinlaat. Van deze versie waren de subversies de zgn. Blocks 1, 5, 10, 15, 20.  De eerste was gereed augustus 1978 in Forth Worth en de USAF gaf het de naam “Fighting Falcon”.

 ---------------

GEGEVENS:
F-16A is eenzitter (normale uitvoering);
F-16B is tweezitter/trainer met volledige inzetbaarheid;
Lengte: 14,52 m
Spanwijdte: 10,01 m (met Sidewinders)
Motor: 1 Pratt and Whitney F100-PW-100 bij aflevering; later de F100-PW-200 of -220 (MLU update)
Gewicht: 6885 kg (leeg), 10.600 kg (startgewicht)
Maximale snelheid: 2.125 km/u op hoogte
Vliegbereik circa 4.000 km met extra tanks
Leeggewicht: circa 11000 kg
Maximum startgewicht: circa 16000 kg
Bewapening: 1 GE M61 20 mm kanon, meestal 2 Sidewinders
Diverse ophangpunten voor bommen, raketten, napalm tot een max. gewicht van 5200 kg;

De KLu zou uitsluitend F-16A en F-16B verkrijgen al werden die wel enige keren gemoderniseerd met Mid Life Update programma’s.

   ============================

LATERE ONTWIKKELINGEN:
De volgende generatie was vanaf 1984 de F-16C eenzitter en F-16D tweezitter met als eerste de Block 25. Kenmerkend was een ietwat andere verticale staart met een dikkere basis fairing voor systemen welke snel herkenbaar is aan de antenne voorop het schuine stuk.

Vanaf de F-16C/D Block 30 welke kwam in 1987 werd een alternatieve motor toegepast namelijk de General Electric F110. Dat betekende ook dat een grotere luchtinlaat MCID werd geïntroduceerd. Deze versie was ook zwaarder en het onderstel werd versterkt en werden de hoofdwieldeuren iets boller. Verder waren er andere systemen en detailveranderingen. Daarnaast was er een tussenversie, de Block 32 welke de F100 motor nog steeds had en de kleine luchtinlaat.

Voor het beter uitvoeren van nachtmissies werd de “Night Falcon” door de Amerikaanse USAF vanaf 1988 geïntroduceerd welke uitging van de F-16C en F-16D tweezitter. Er werden allerlei systemen ingevoerd en aparte pods konden aan de F-16 worden gehangen. De Block 40 kreeg de GE F110 motor met grote MCID inlaat en de Block 42 gebruikte de F100 motor met standaard (kleinere) inlaat. Wel was het sterkere onderstel nu steeds toegepast.

Middels diverse "Peace" programma’s gingen veel F-16’s vanuit de Verenigde Staten (USA) naar diverse luchtmachten van Amerikaanse bondgenoten.

Ondertussen werden veel reeds operationele F-16's gemoderniseerd en versterkt gedurende hun levensduur. In diverse “Mid Life Updates” programma’s werden systemen gemoderniseerd en konden moderne wapens zoals raketten worden afgevuurd en geleide bommen worden afgeworpen. Het eerste MLU werd opgestart in 1992 in Europees verband voor de NAVO luchtmachten inclusief de KLu die de eerste generatie F-16’s gebruikten.

Ondertussen was General Dynamics op Forth Worth in 1993 voor een groot deel opgegaan in Lockheed Martin die daarna het F-16 programma ging uitvoeren.

De F-16 Block 50 en Block 52 waren speciaal uitgerust voor het aanvallen van vijandelijke radarinstallaties in een “Wild Weasel” rol. In 2003 werd de Block 60 “Desert Falcon” geïntroduceerd. April 2012 werd de 4500'ste F-16 afgeleverd door Lockheed Martin

Uitgefaseerde F-16’s van NATO landen (ook van de KLu) werden vaak ook doorgeleverd "tweede hands" aan andere luchtmachten, maar altijd na Amerikaanse goedkeuring in weer een zoveelste "Peace" programma.

Literatuur:
General Dynamics F-16	serie luchtvaartencyclopedie	sept-1983	M.J. Peterbroers	Afd. Luchtvaartkennis
Modelbouw In Plastic, MIP , F-16 Launchers		2005-3		IPMS Nederland
Modelbouw In Plastic, MIP	met vele schema's KLu	1993-2		IPMS Nederland
Modelbouw in Plastic, MIP		1991-4		IPMS Nederland
Modelbouw in Plastic, MIP		1990-2		IPMS Nederland
Modelbouw in Plastic , MIP , ECM Pod		1986-4		IPMS Nederland
Modelbouw in Plastic, MIP		1981-3		IPMS Nederland
Modelbouw in Plastic, MIP, stores		2006-1 + 3		IPMS Nederland
Uncovering the F-16	boek met veel detail foto's	2002	Review	DACO productions
Defensie info	defensie-nl-F-16.pdf	zomer 2016		Koninklijke Luchtmacht

.

  zie ook de artikelen lijst hier....

FOTO GALERIJ:

Deze inhoud op deze pagina werd voor het eerst opgesteld zomer 2004 door M.de Vreeze