English reader can read the review here....
Curtiss Wright CW-21 Interceptor (Warplane series no. 13)
Auteurs: Edwin Hoogschagen
Uitgever: Lanasta / Walburg Pers
ISBN: 978-94-6456-154-8
Uitgave 2023
48 pagina's met Soft Cover
Prijs: circa 20,- euro
Ontwikkeld in de dertiger jaren door Curtiss Wright te St.Louis/ Robertson, Missouri, USA uit de in feite civiele CW-19 . De CW-21B was de lichtgewicht "jager" met hoge klimsnelheid voor de export. De USAAC had meer belangstelling voor andere types zoals de P-40 maar er was voor dit toestel belangstelling uit China waar Japan in de jaren negentiendertig al het Chinese noorden had geannexeerd. Het toestel combineerde een lichtgewicht constructie met een krachtige motor, wat resulteerde in een uitstekende klim- en wendbaarheid, waardoor de jager snel de hoogte van aanvallende vijandelijke vliegtuigen kon bereiken en ze kon aanvallen. Het prototype werd als demonstratietoestel naar China gestuurd en er volgde een bestelling voor drie vliegtuigen, plus nog eens 32 als pre-assemblage kits. Deze zouden ter plaatste worden geassembleerd. In de chaos van de oorlog arriveerden alleen de drie productiemachines en die zouden nooit een echt gevecht zien. Een tweede aangepaste variant werd door de Nederlandse overheid besteld en er werden er 24 aan Nederlands-Indië geleverd. Toen de Japanners hun aanval op Nederlands-Indië lanceerden waren de CW-21's in de minderheid en kansloos. Ondanks de slechte vooruitzichten hebben de piloten die ermee vlogen het beste uit het toestel gehaald ...
ML-KNIL
Vierentwintig CW-21B Interceptors waren oorspronkelijk voor de ML (Militaire Luchtvaart) besteld, maar geleverd en operationeel in ML-KNIL Indië. Registraties CW-343 t/m 366 (noot: bekend als de Interceptor, de naam Demon werd nimmer gebruikt).
Zesendertig CW-22 Falcon tweezits "combat trainers", operationeel ML-KNIL, registraties CF-464 t/m 499.
Al in 1939 had de Nederlandse Regering voor dit type belangstelling geuit en had men (voor de ML voor inzet in Nederland) dit type vliegtuig snel in april 1940 aangekocht. Er waren nogal wat wensen voor aanpassingen met name aan de bewapening, maar ook een extra pantserplaat achter de vlieger. Vanwege de Duitse dreiging begin 1940 werd op een gegeven moment tot het uiterste gepoogd om de vliegtuigen versneld te verkrijgen. Ze kwamen door de Duitse aanval 10 mei 1940 op Nederland te laat. Eind mei 1940 werd daarom besloten om de al bestelde toestellen vanuit de Verenigde Staten naar Nederlands-Indië voor gebruik door de ML-KNIL aldaar te laten afleveren (in het Verre Oosten was er nog geen oorlog).
De eerste Nederlandse CW-21B “Interceptor", nu beoogd voor de ML-KNIL, vloog in september 1940 bij de Amerikaanse Curtiss fabriek. Ze werden waarschijnlijk daar al ruwweg voorzien van de ML-KNIL camouflagekleuren maar met Amerikaanse Jongblad en Oudblad tinten. Tussen oktober-december 1940 volgde verscheping in kratten naar Indië waarna de vliegtuigen op de basis Andir (bij Bandoeng op Java) werden opgebouwd. Er moesten ook snel ML-KNIL jachtvliegers worden opgeleid en dat was een enorm probleem. In maart 1941 werd een eerste CW-21 interceptor eenheid, de 2e Jacht Afdeling met 16 kisten opgezet. Eerst op Andir en later verplaatst naar Maospati. Er waren veel operationele problemen met de motoren en diverse lekkages. Ook was de vliegduur nog geen 2 uur.
Op 30 november 1941 volgde in Indië de oorlogs-mobilisatie en 17 CW-21 Interceptors stonden op Andir (bij Bandoeng) en Tandjong Perak (bij Soerabaja) gereed. Toen Japan in 1942 Nederlands-Indië binnenviel werden de toestellen ingezet. Tijdens luchtgevechten op 3 februari 1942 nabij Soerabaja gingen 8 Interceptors verloren en een paar dagen later nabij Bandoeng / Andir bij een Japanse aanval nog eens zo'n 3 toestellen. Op 10 februari 1942 week men met 6 Interceptors uit naar Tjililitan. Dat veld dat een eind buiten Batavia lag was in maart 1939 een compleet militair veld geworden nadat het civiele vliegveld Kemajoran bij Batavia in gebruik was genomen. Op 24 februari werd bij Bandoeng 1 kist neergeschoten en op 3 maart een kist bij Andir. De strijd tegen Japan op Java duurde niet lang meer.
De Japanners hebben een aantal kisten buitgemaakt en later tenminste 1 Interceptor voor testdoeleinden gebruikt. Na de oorlog werden zelfs wat toestellen teruggevonden op Kallang nabij Singapore.
Het boek
Het boek met 48 pagina’s is van een iets afwijkend formaat, iets kleiner dan A4, maar groter dan bijvoorbeeld de bekende Osprey series, met een mooie zwart/witte glanzende cover.
Ongeveer de helft van de 48 pagina’s bestaat uit de ontwikkeling van het type door Curtiss Wright waarvan veel foto’s van de Demon. (jazeker, met punt) waaronder het toestel in eerste instantie aangeduid werd. Het blijkt echter dat Curtiss-Wright refereerde aan “Demonstrator” vandaar de punt! Technische gegevens, de bekende opengewerkte tekening, de ontwikkeling van de CW-22 en CW-23, verdere ontwikkeling van naar de CW-21B en de verkoop van de eerste toestellen aan China. Wat je in de algemene korte geschiedenis van het type niet veel tegenkomt is de inzet van de CW-21 bij de American Volunteer Group, de legendarische Flying Tigers.
Uiteraard komt uitvoerig de aankoop en de daaropvolgende inzet, niet in Nederland, maar in Nederlands-Indië in het boek aan de orde. De kleuren komen uitgebreid aan bod, met de Oudblad en Jongblad kleuren, geïllustreerd door een aantal kleurenprofiles van Luca Canossa. Met betrekking tot de geschiedenis gaat het boek hier uitgebreid op in. Kort wordt voor de lezers onbekend met de militaire organisatie in Nederlands-Indië even aandacht besteed aan de ML-KNIL (Militaire Luchtvaart Koninklijk Nederlands Indisch Leger). De plaatsing bij de Vliegtuiggroepen, aandacht voor de vliegers en de korte periode van daadwerkelijke gevechtshandelingen tegen de Japanners en de twee door hen buitgemaakte toestellen.
Totaal 115 zwart/wit foto’s (1 in kleur) en 11 tekeningen in kleur.
Auteur Edwin Hoogschagen (1980) bestudeert sinds eind jaren negentig de Nederlandse luchtvaartgeschiedenis en is gespecialiseerd in Fokker-modellen uit het interbellum. Zijn belangrijkste activiteiten zijn gericht op de Fokker G.1 en Fokker C.5. Sinds 2001 is hij lid van de Fokker G.1 vereniging en vanaf 2007 bestuurslid. Zijn werk is gepubliceerd in diverse Nederlandse tijdschriften en boeken.
Conclusie
Het boek geeft een prima indruk en overzicht van de ontwikkeling van het type en ik denk dat voor wat betreft de Nederlandse geschiedenis er weinig tot niets is wat er over de CW-21B Interceptor niet in staat. De medewerking van onder meer Max Schep en Peter Boer staat hiervoor borg, met de informatie op dit moment bekend.
Ik vind het een beetje een cliché om te zeggen dat het boek in de boekenkast van elke luchtvaart enthousiast met een interesse in de Nederlandse luchtvaart niet mag ontbreken, dat moet ieder zelf beslissen en is ook afhankelijk van beschikbare financiën.
Met twee Dora Wings modellen van de CW-21 op de markt, en een Dutch Decal set kunnen modelbouwers er zeker veel details in vinden.
Het is een goed boek over het onderwerp. Ik heb het met interesse gelezen.
Met dank aan Lanasta/ Walburg pers voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar.
Reviewer : Fred Bachofner
TIP: bekijk ook de CW-21 artikelen en modelbouw info op onze IPMS.NL NedMil...
this review was published December 2023 by M. de Vreeze, IPMS NL webmaster