MODEL: Hunting Percival Jet Provost T.3/T.4
MERK: Airfix
MERK: Airfix
Doosnummer: A02103A
SCHAAL: 1/72
AANTAL ONDERDELEN: 45
PRIJS: ca. 14 Euro
SCHAAL: 1/72
AANTAL ONDERDELEN: 45
PRIJS: ca. 14 Euro
"eerste indruk"
De Jet Provost is een Engelse straaltrainer, in de jaren vijftig van de vorige eeuw ontwikkeld uit de Provost, die nog een zuigermotor had. Het toestel heeft een rechte vleugel, en wordt aangedreven door een Armstrong Siddeley Viper straalmotor. De leerling en de instructeur zitten naast elkaar, voor in de neus. De Jet Provost stond bekend als een uitstekende straaltrainer, een genot om mee te vliegen en gemakkelijk te leren beheersen. Hele generaties RAF jetpiloten zijn er mee opgeleid, want de Jet Provost werd pas in de jaren negentig uit dienst gesteld, opgevolgd door de Short Tucano met een turbo prop motor die goedkoper in het gebruik is. Er vliegen nu nog verschillende exemplaren in de handen van vermogende liefhebbers.
Van de Jet Provost zijn ook bewapende versies uitgebracht, voor de export, en het ontwerp is verder ontwikkeld tot de BAC Strikemaster, die weer zwaarder bewapend was.
Van de Jet Provost zijn ook bewapende versies uitgebracht, voor de export, en het ontwerp is verder ontwikkeld tot de BAC Strikemaster, die weer zwaarder bewapend was.
Het model
Dit model is een heruitgave, de eerste uitgave stamt uit 2016, dat was een T.3 met twee kleurenschema’s van RAF kisten; daarna volgde een beginners set met verf, kwastje en lijm in een uitvoering van het Red Pelicans stuntteam, en een T.4 weer met twee kleurenschema’s van RAF kisten. Het verschil was dat de T.4 een sterkere Viper had.
Dan nu deze uitgave. Die staat aangegeven als een T.3/T.4, maar in de instructies staan geen verschillen tussen de beide versies aangegeven. De versies die je uit de doos kunt bouwen zijn een T.3A uit 1990 gevlogen door de ‘eerste vrouwelijke RAF pilote’, een Flight Lieutenant (kapitein) Julie Ann Gibson (wat zouden al die WAAF pilotes uit de 2e Wereldoorlog daarvan denken?), en een T.4 uit 1962. Beide toestellen zijn uitgevoerd in de bekende RAF trainingskleuren van lichtgrijs en wit met rood. In ieder geval zien de decals er fris uit, met plenty dienstopschriften, die op een apart instructievel worden aangegeven. Alle kleurnummers zijn uiteraard in ‘Humbrol speak’!
Je krijgt 3 mooi gegoten gietramen en één klein helder gietraampje voor je geld. Er is nauwelijks flash en geen storende uitdrukpunten. De onderdelen zijn uitgevoerd in het nieuwe, iets hardere grijze plastic wat Airfix tegenwoordig gebruikt; ik moet zeggen dat dit een grote vooruitgang is boven het zachtere grijsblauwe spul wat ze hiervoor gebruikten. Een leuk detail is dat je de beide schietstoelen, elk uit twee helften gegoten, kunt bedekken met een pilootje, of met een kussen waar de veiligheidsriemen in zijn meegegoten. Je bent dan meteen de naad kwijt. Een prima innovatie! Dat bespaart de aanschaf van een after market riemensetje, of giethars schietstoelen. Aangezien Airfix dit dus blijkbaar sinds 2016 doet, is het een schande dat dit voorbeeld niet door meer fabrikanten is nagevolgd. De cockpit is verder eenvoudig van opbouw, met een decal voor het instrumentenpaneel. Er moet 2,5 gram lood in de neus, en dan kan de romp al dicht. Daarna moet je het stabilo, het losse richtingsroer en de uitlaat toevoegen.
De onderkant van de vleugel bestaat uit één stuk, met aangegoten tiptanks, wat onderaan de romp wordt gelijmd. Daarna volgen op geheel traditionele wijze de bovenste vleugelhelften met triptankhelften. Dan komen nog de inlaatjes, en heb je de keus om het landingsgestel ingetrokken of uit te monteren. Een laatste mooi punt is dat er twee cockpitkappen zijn meegeleverd, één voor dicht en één voor opengeschoven. Het windscherm en het glasdeel achter de cockpit zijn in beide gevallen hetzelfde. In een andere recensie las ik dat de middelste verstevigingsrib van de cockpitkap ONDER het glas zit in plaats van aan de buitenkant, dus dat zal opgelost moeten worden (bedankt voor de tip, Meindert!)
Natuurlijk (?) is het niet mijn bedoeling om het model recht uit de doos af te maken, ik heb niet zoveel met trainingskisten en die kleurenschema’s zeggen me ook niets. Maar, zoals eerder genoemd, zijn er bewapende Jet Provosts aan kleine luchtmachten in het Midden Oosten, Zuid Amerika en Azië geleverd. Ze konden worden bewapend met twee mitrailleurs en twee pylons onder de vleugel. De T.3 werd daarmee de Mk. 51, de T.4 de Mk. 52. En laat ik nu een decalsetje op de kop hebben getikt van DP Casper over Operatie Magic Carpet, de burgeroorlog in Jemen, wat zich na de dood van de laatste koning in 1966 opsplitste in een noordelijk en zuidelijk deel. Hier hebben zich Saoedie-Arabie, Egypte, de Sovjet unie, Engeland en Amerika tegenaan bemoeid. Een onfrisse zaak, maar voor ons modelbouwers levert dat een keur aan onderwerpen op met interessante kleuren en kentekens.
Dus mijn Jet Provost gaat als Mk. 52 in camouflagekleuren in dienst van de Zuid Arabische Federatie, toen de naam van Zuid-Jemen. Dan staat hij straks mooi naast mijn EE Lightning met Saoedische kentekens!
REVIEWER: Henk de Jong
dit artikel werd gepubliceerd 22 augustus 2024 door de IPMS.NL webmaster