airfix vulcan doos

 BOUWERVARINGEN MET DE AVRO VULCAN B.2    

english English readers can read my findings here on the English page....

 

Airfix 1/72 Avro Vulcan B.2
Doosnummer: A12011
Aantal onderdelen: 277
Prijs ca. 72 Euro

Door Gerlof Dijkstra


Ik had al een eerste impressie < lees hier   gemaakt van deze nieuwe Airfix Vulcan B.2 in 1/72.

Eerst nog nog een klein stukje over de Vulcan. Ik zag de Vulcan voor het eerst live op de open dag op Deelen in 1978 (65 jaar KLu). Daarbij vloog hij een paar keer heen en weer (in mijn herinnering dan), ik heb er nog een fotootje van genomen met een oude camera. Dus veel lucht en een kleine Vulcan. In 2018 bij het bezoeken van het RAF museum Hendon kon ik daar ook een Vulcan bewonderen. De hal is daar om de Vulcan heen gebouwd dus een goede foto ervan maken was niet mogelijk. Maar een indruk van de grootte van de Vulcan is er zeker. Naast en onder de Vulcan hebben ze behalve de wapens ook auto’s uit dat tijdperk geplaatst. Dan zie je goed hoe vooruitstrevend dit ontwerp was. De auto’s zien er gedateerd uit maar de Vulcan is nog steeds ongelooflijk mooi en indrukwekkend en ziet er al helemaal niet gedateerd uit. Toch was de binnenkant toch echt wel van de 50 jaren of eerder. De radar die gebruikt werd om op de juiste locatie de bommen af te werpen was de H2S; in gemodificeerde vorm dat wel maar toch oorspronkelijk ontwikkeld in de 2de Wereldoorlog. De ECM uitrusting werd wel enigszins up to date gehouden en er was wel een ontwikkeling om de radars van het Warschaupact te storen. In de laatste jaren dat de Vulcan actief in dienst was werd er weinig geïnvesteerd om de systemen modern te houden.

Maar toen viel Argentinië de Falklands eilanden binnen. Dus moesten alle middelen bij elkaar geschraapt worden om hier iets tegen te ondernemen. De RAF (Britse luchtmacht) bedacht het plan om te gaan bombarderen. Het kostte heel wat rekenwerk om te bepalen welk vliegtuig dit zou kunnen. Een gigantische afstand om te overbruggen (6.300 km enkele reis) vanaf een klein eilandje (Ascension) in de Atlantische oceaan. Nadat het mogelijk leek om de aanval te doen moesten de bijvulbuizen weer actief gemaakt worden. Die waren eind jaren 60 dichtgemaakt omdat er een paar ongelukken bij het bijtanken in de lucht waren gebeurd. En toen moesten de bemanningen versneld getraind worden om deze handeling veilig te kunnen uitvoeren. Uiteindelijk vlogen al de vluchten naar de Falklands met een extra bemanningslid om dit bijtanken veilig te kunnen uitvoeren. Dan was er nog het punt van 1.000 lb bommen. De voorraad aan deze bommen was ook aan het minderen. Dus was er maar een beperkt aantal beschikbaar om mee te oefenen. En dan de navigatie over de oceaan. Daarop waren de geïnstalleerde systemen in de Vulcan niet ontworpen. Dus moest er teruggegrepen worden op andere navigatiesystemen en die versneld inbouwen.

Ondertussen bleek dat de anti-vliegtuig systemen van de Argentijnen niet gebaseerd waren op de technologie van het Warschaupact maar op moderne westerse systemen. Toen werd er snel gehandeld en een Amerikaanse ECM pod onder de Vulcan gehangen. De locatie was gelijk aan waar sommige Vulcans waren voorbereid voor de geannuleerde Skybolt ASM. Nu werd het nog wel zoeken naar de exacte locatie van deze ophangpunten. Dus de Vulcans gebruikt voor deze (Black Buck) vluchten hadden deze voorziening en uitgerust met de krachtigere versies van de Olympus motoren om beter met te kunnen opstijgen met de overbelasting van brandstof en bommen en mensen. Deze vluchten van 15 uur in een kleine ruimte waarbij 1 piloot de meeste tijd geen vaste zitplaats had. Ze vlogen met 3 piloten waarbij de 2de piloot alleen bij de daadwerkelijke aanval op zijn plaats zat. Dit moet echt geen pretje zijn geweest. Maar het was toch een hele prestatie van deze bemanningen om op deze vluchten ook nog de bommenlast op de juiste plek af te gooien.

Door het enthousiasme van het Britse publiek is er een Vulcan lang door de Britse luchtmacht vliegend gehouden. Toen dit niet meer financieel mogelijk was werd dit toestel aan de grond gehouden. Na een paar jaar is er een stichting in het leven geroepen, met medewerking van luchtvaartfirma’s die het toestel weer in de lucht bracht (Vulcan to the Sky). Toen de ondersteuning van deze firma’s wegviel kon de Vulcan niet meer gevlogen worden en staat hij nu op Doncaster Sheffield vliegveld. Net gelezen dat de geplande bouw van een grote hangaar voor deze Vulcan niet door gaat door het ontbreken van het noodzakelijke geld.

 

Terug naar de bouwdoos van Airfix 

In het verleden (1983) heeft Airfix ook al een 1/72 model uitgebracht van de Vulcan. Maar na het uitbrengen van de Valiant en de Victor vond Airfix het verstandig om de Vulcan ook opnieuw te gaan maken. Er zijn dus voor dit model geen onderdelen overgenomen van de oude versie. Er is één gietraam gelijk aan die van de Victor namelijk het gietraam van de Blue Steel ASM. Ze hebben de Vulcan die in het Newark Air Museum staat digitaal gemeten. De specifieke thema’s die ik tijdens de bouw ben tegengekomen heb ik in een tabel samengevat.

Lees nog eens mijn eerste indruk hier op de IPMS site....


De onderdelen in deze bouwdoos A12011 maken een goede indruk. Er komen in de toekomst ook andere versies van de Vulcan van Airfix gezien de overgebleven onderdelen. De bovenkant van het richtingsroer heeft de optie van de versie met een betere ECM uitrusting. Tevens zijn er in totaal 4 opties voor de neus: De originele uitvoering, de uitvoering met bijvulbuis, versie met terreinvolgradar en de optie met terreinvolgradar met bijvulbuis. Er is ook de optie om de luchtremmen open of dicht te monteren, ik heb voor dicht gekozen. Ook zijn er de afdichtingen voor de luchtinlaten van de motoren bijgevoegd. Tevens zijn er langere uitlaten voor de motoren beschikbaar. Airfix geeft bij deze eerste uitgave decals om 2 versies mogelijk te maken. Optie 1 van het 12de squadron Coningsby 1963 in geheel wit en een gecamoufleerde versie van de Scampton Wing Scampton in 1966. Ik heb voor de laatste versie geopteerd omdat ik die wat kleurrijker vond. Er is de keuze tussen 2 opties voor de bommenruim. De eerste (12de squadron) met bommenruim (open of dicht) met de 1.000 lbs bommen zichtbaar. De 2de optie is met de Blue Steel ASM raket (Scampton wing). Ik verwacht, misschien zijn ze er al, dat er meerdere after market decalopties verschijnen.


Nu we het toch over de decals hebben. Neem voldoende tijd wat het zijn er veel. Als ik goed geteld heb waren het in totaal 155 stuks voor de door mij gekozen versie. De decals zijn van goede kwaliteit. Voor de stenciling zijn er veel kleine decals te plaatsen. In totaal had ik circa 4 uur nodig om ze aan te brengen. Een ding viel mij op bij het aanbrengen van de decals:  het papier waar de decals op zijn geprint is blauw. Sommige decals zijn moeilijk te traceren op het vel, je ziet wel het nummer maar de decal zelf valt weg tegen de blauwe kleur. Bij het in het water leggen vallen deze decals weer wel op omdat het blauw lichter van kleur wordt. Dit geeft weer een nadeel met decals met een kleur die overeenkomt met de lichtere blauwe kleur. Daarom heb ik de decals op het landingsgestel achterwege gelaten omdat ze niet meer te vinden waren op het natte papier.


Door de opbouw van de Vulcan kun je gelijktijdig aan de cockpit en de bommenruimte met de vleugels werken. Een zeer gewaardeerde toevoeging aan de cockpit (voorkant Vulcan) is dat er een aparte gesloten ruimte gemaakt is voor het benodigde neusgewicht. De passing is over het algemeen goed te noemen, het is net geen Tamiya wat dat betreft. De grote delen lijken een lichte vervorming te hebben. Na montage past dan alles niet 100 % (meer 99,5 %). In vergelijking met de oudere Airfix bouwdozen (ik werkte gelijktijdig ook aan de 1/24 Harrier) is het natuurlijke een gigantische verbetering. Maar om echt tot de top te behoren moet Airfix de aandacht voor de kleine details bij de fabricage (b.v. temperatuurverschillen) verhogen om lichte vervormingen te voorkomen. Mij is ook onduidelijk waarom sommige onderdelen perfect passen (geen lijm nodig) en andere onderdelen toch ruim passen wat later weer tot uitlijningsproblemen kan leiden. Voor de uitlaten van de motoren is een klein malletje, volgens Airfix, om ze goed uit te lijnen. Ik vond het niet nodig maar er zullen mensen zijn die dit wel handig vinden.

Het enige detail wat gemist is door Airfix zijn de uithouders voor het toegangsluik. Deze heb ik van koperdraad toegevoegd.

Discussiepunt kan zijn dat de instrumentenpanelen voor de navigators en bommenrichter niet gedetailleerder zouden moeten zijn (dat zag je wel bij de Victor kit). Maar je ziet er bij het afgebouwde model niets meer van dus voor mij is het zo ook goed. Waarschijnlijk is er door financiële beperkingen niet voor gekozen om de inlaten niet met een zgn. “slide mould” uit te voeren (zie modellen van Dragon). Nu zijn ze opgesplitst in boven- en onderkant wat tot een naad leidt na het lijmen en behoorlijk wat moeite kost om vlak te maken. Dus ik vermoed dat er extra sets komen met naadloze inlaten en een instrumentenpaneel voor de navigators.

Ik heb voor de verf gekozen voor Humbrol en Revell email verven. Op de kwaliteit van deze verfmerken heb ik wel commentaar: de Humbrol verf dekt zeer slecht en heeft minimaal bij donkere kleuren 2 lagen nodig, en 4 lagen bij wit. De verflaag wordt hierdoor weer dikker dan gewenst. Bij de Revell verf moest het zijdemat zoveel verdund worden dat het mat werd wat volgens de helpdesk van Revell normaal is. Dus hierbij een dringend verzoek aan deze merken om de kwaliteit van de verf aan het niveau van de modellen aan te passen.

Er is een nadeel aan deze bouwdoos en dit heeft ook te maken met het origineel: het model goed vastpakken is niet goed mogelijk. Waarbij je de meeste andere vliegtuigen aan de romp kan vastpakken kan dit bij de Vulcan alleen bij de vleugel. Daardoor overkwam het mij een paar keer dat de antenne aan de klep van het voorste landingsgestel per ongelijk brak. Dus goed nadenken voordat je hem oppakt. Oh ja, het is een GROOT model dus een diepe vitrine is noodzakelijk om hem stofvrij te bewaren. Helaas waren 2 semi nieuwe vitrines van mij te klein dus staat de Vulcan er bovenop.

Tja, de grote vraag is of deze bouwdoos zijn geld waard is. Ik denk in vergelijking tot de vorige uitgave is er een verbetering in detaillering. En wil je het trio V bommenwerpers compleet maken dan ben je op deze doos aangewezen. Het is eigenlijk zoals met veel bouwpakketten ben je bereid (c.q. hoe groot is je budget) om het geld er voor uit te geven. En als je de doos hebben wilt is er altijd wel een reden om het bedrag te rechtvaardigen (richting partner). En in vergelijking tot het opnieuw uitbrengen van de 1/24 Harrier die waarschijnlijk in dezelfde prijscategorie zal vallen is de Vulcan zijn geld meer dan waard.

Gerlof Dijkstra

 

ATTENTIEPUNTEN per bouwstap:

bouwstappen

 

BOUWFOTO's 

  • Detail_onderstel_en_toegangsklep
  • Klaar_1
  • Klaar_2
  • Klaar_3
  • Klaar_4
  • Klaar_5
  • Onderkant
  • bouwstappen
  • bovenkant
  • inlaat_links_2
  • inlaat_rechts_met_ruimte
  • onderkant_ongeverfd
  • stap_17_1
  • stap_17_2
  • stap_17_3
  • stap_17_4
  • stap_30_1
  • stap_30_2
  • stap_30_3
  • stap_51_1
  • stap_51_2
  • stap_51_3
  • step
  • vergelijk_vulcan_72_met_Harrier_24
  • verhoudingen_1
  • verhoudingen_2
  • verhoudingen_4

 

TIP:  kijk tijdens de bouw ook de IPMS NL Walkaround Avro Vulcan  

 

 

deze bouwindruk werd op de IPMS.NL website gepubliceerd  10 mei 2022