airfix-e3

Airfix 1/72 E-3D AWACS

Type: BOEING AWACS E 3D "SENTRY"
MODEL: Airfix Kit no.12004
SCHAAL: 1/72
AANTAL UITVOERINGEN: 2; Engelse RAF No.8 squadron/ Franse E-3F
DECALS: Zeer fraai en uitgebreid voor de 2 uitvoeringen (A 4 formaat)


GESCHIEDENIS: De Boeing E 3 AWACS (Airborne Warning and Control Centre) werd in het begin van de jaren 70 voor de USAF en de NAVO ontwikkeld. Het casco is een militaire versie van de Boeing 707 320B. De E 3 is uitgerust met een draaiende radarkoepel van 9.1 meter diameter op de mast, waarin antennes voor lange afstands bewakingsradar, IFF (identification friend or foe) en gevechtsleidinggegevens (tadil c) ondergebracht zijn. De E-3 biedt plaats aan 16 man bedienings- en onderhouds- personeel, het uiteindelijke aantal hangt af van de taak. Het radaroog bestrijkt een cirkel van 360 graden en kan doelen verder dan 320 km ontdekken. Het kan tegelij-kertijd doelen in de lucht en op zee bewaken en kan op kleine hoogte vliegende doelen onderscheiden van grondecho's. De Sentry (schildwacht) kan tevens dienen als vliegende commandopost.
De "Airborne early warning" taak werd voor de Engelsen sinds 1972 verzorgd door de oude getrouwe Shackleton AEW's van no. 8 squadron vanaf Lossiemouth, en hun hoognodige vervanging door de geplande Nimrod AEW 3 in het begin van de jaren 80 liep mis toen het laatst genoemde type geschrapt werd wegens ononderbroken problemen met de AEW apparatuur. In 1986 werd besloten een gemoderniseerde versie van de Boeing AWACS voor de RAF te bestellen onder de naam E 3D Sentry AEW Mk.1. Deze toestellen worden aangedreven door vier CFM international turbofans en hebben dubbele systemen voor bijtanken in de lucht. De Engelse Sentry's vallen op door hun frappante LORAL yellowgate ESM pods aan de vleugeltips. De RAF heeft momenteel 7 Sentry's in dienst en deze toestellen zijn verdeeld over 2 squadrons te weten No.8 en No.23 squadron op waddington. De Sentry's kwamen in actieve dienst op 1 Juli 1991 na de opheffing van de Shackleton eenheid op 30 juni van dat jaar.
NIEUW OF OUD MODEL: Deze kit is een aangepaste versie van een oude civiele Boeing 707 kit. De oude motoren bevinden zich ook nog in deze kit.
PASSING: Toen ik de kit opende voor een eerste inspectie kwam ik tot de ontdekking dat aan weerszijde van de romp, net achter de cockpit een serie zeer nare deuken zaten die naar later zou blijken moeilijk weg te plamuren waren. Bovendien bleek dat de neuswieldeuren ontbraken. De 2 rompdelen passen redelijk en ook het kielvlak en de stabilo's leverden geen problemen op. Het transparante cockpit gedeelte heeft wat plamuur nodig en verder wat schuurwerk. Het eerste grote probleem deed zich voor met de vleugels, die passen voor geen meter. De aansluiting van deze vleugels geeft een sleuf te zien van 2 tot 3 mm en gezien de lengte van die gleuf verdwijnt daar zowat een hele tube putty in. Gezien de lastige positie is het nog een hele klus om ??n en ander netjes glad te schuren. Toen dit karwei tot tevredenheid geklaard was, kwam de volgende tegenslag, het onderstel. Bij Airfix schijnen ze geen rekening gehouden te hebben met de nieuwe (grotere) motoren zodat na montage van het onderstel het toestel zowat op de binnenste motoren rust, wat uiteraard geen gezicht is!
Gelukkig is het onderstel vrij robuust zodat het geen probleem gaf om er een gat in te boren en er een nieuwe pen in te plaatsen zodat het onderstel, zowel het hoofd  als neuswiel onderstel zo'n 4 tot 5 mm omhoog gebracht konden worden. Voor een minder gevorderde op modelbouwgebied lijkt mij dit echter geen gemakkelijke opgave en dan zul je maar zo'n dure kit aangeschaft hebben.
Dan de ophanging van de motoren, ook daar dient enig plamuur en schuurwerk verricht te worden. Maar goed daar zijn we inmiddels aan gewend. Verder blijkt bij de montage van de ECM pods aan de vleugel-tips dat de vleugel-voorrand een kromming vertoond naar de pods toe terwijl de vleugelvoorrand recht dient te zijn tot aan deze pods.
AANPASSINGEN, CORRECTIES EN EXTRA'S: om het model wat extra "smoel" te geven heb ik de toegangsdeur aan bakboordzijde (links) open gevijld en in de daarachter liggende ruimte een cabinevloer aangebracht met een schot en een gordijn aangebracht gemaakt van wijnflessenlood en een brandblusser gemaakt van een stukje sprue, aangebracht tegen het tussenschot; vervolgens heb ik een toegangsdeur gemaakt van stukjes plasticard en die in openstaande positie weer aangebracht.
Vervolgens heb ik aan stuurboordzijde (rechts) de toegangsdeur tot het vrachtruim open gevijld en daar een vloer aangebracht met weer een deur gemaakt van plasticard. Overigens dienen voorgaande handelingen te geschieden voordat de twee romphelften aan elkaar gelijmd worden. De niet in de kit aanwezige luchthappers aan weerszijde van de romp onder de cockpit aangebracht, gemaakt van stukjes halfrond plasticrod (wel eerst in vorm vijlen).
De landingslichten in de vleugelwortels, die te klein zijn vervangen door nieuwe lichten van stukjes "transparante liniaal" en vervolgens op dezelfde wijze 2 extra lichten, zoals op de britse uitvoering aanwezig zijn aangebracht.
Antibotslicht aangebracht op het kielvlak, gemaakt van een stukje transparant plasticrod. Navigatielichten op de ECM pods aan de vleugeltips aangebracht op dezelfde wijze als hierboven beschreven. Wieldeuren aangebracht, gemaakt van plasticard (deze zijn niet aanwezig in de kit).
Omdat het nu eenmaal niet mogelijk is om een mooie afscheiding te krijgen bij het schilderen van de binnenkant van de motorinlaten, heb ik stukjes blanco decalsheet beschilderd met de juiste kleur en die vervolgens met een scherp hobbymesje in repen gesneden om ze vervolgens in de motorinlaten te plakken,nadat de achterste kleur was ingeschilderd; zodoende krijg je een perfecte afscheiding. Vervolgens heb ik de al eerder genoemde incorrecte vleugel-uiteinden naar de pods toe rechtgemaakt met stukjes plasticard en plamuur (schuren maar weer). De te lage antennepods bovenop de vleugeluiteinden (aan de binnenkant van de ECM pods) heb ik verhoogd met stukjes plasticard. Alle uitwendige antennes (mijns inziens te dik ) heb ik vervangen door antennes van dunner plasticard. Vervolgens heb ik een toegangstrap gecre?erd van plasticard en plasticrod, geheel zelfbouw dus. Uit een doosje van Revell NATO groundequipment heb ik een "trekstang" en een
"lifttruck" toegevoegd. Tevens heb ik 2 pallets van dun plasticard gemaakt en daarop wat spareparts geplaatst om het geheel wat realistiser te maken. Tot slot maakte ik een grondplaat van 10 mm spaanplaat, afgezet met sierstrips van de bouwmarkt.
CONCLUSIE: Een op zich eenvoudige kit die echter door zijn fouten toch nog problemen oplevert voor de onervaren bouwer (en dat voor een heleboel centjes,

Reviewer: Andre Hoogstad

2002-4