| Model | : Eurofighter TYPHOON |
| Merk | : Revell |
| Schaal | : 1/32 |
Bestelnummer: 04783
NOTE: ENGLISH LANGUAGE READERS CAN CHECK OUT THIS REVIEW AND BUILDING REPORT ON MEINDERT's WEBSITE HERE....
Prijs: 49,95 EURO, heel netjes!
Soort: geheel plastic injectie model
Nieuw model: ja, dit is een gehele nieuw mal uit december 2009; dit is dus niet het oudere inaccurate EFA model van de jaren tachtig!
Geschikt voor: gemiddelde modelbouwer
Aantal delen: meer dan 370 onderdelen; Indrukwekkend, want het zijn er ook weer niet teveel onnodige! 
. 
. 
. 
. 
. 
. 
. 
.
De onderdelen zijn scherp gegoten maar hier en daar is een subtiel afschuren met een schuurpapiertje nodig voor het weghalen van wat flash. In de losse slats zitten wel veel krimpdeuken net als in inlaatdeel 15. Vooral de laatste is moeilijk te vullen want je schuurt gauw de details weg. Ook in de radarneus delen zitten wat krimpdeukjes.
Aantal versies: 2, een engelse RAF variant en de de duitse Luftwaffe variant. Er zitten wat kleine fairings (zoals de PIRATE) naar keuze die bij de varianten verschillen. Heel netjes dus. 
(ik ga de RAF versie bouwen, past mooi naast mijn Tornado ADV F3 [externe link] die door deze Typhoon wordt vervangen)
Schaalnauwkeurigheid: zeer goed. Spanwijdte is 3 mm te groot, lengte is 5 mm te lang en dus heel goed voor deze schaal.
Gelijkenis: bijna goed. Dit Revell model is veel beter in gelijkenis dat bijvoorbeeld de Trumpeter kit die bijvoorbeeld er wat raar uit ziet bij de rompuiteinden bij de uitlaten. Revell heeft duidelijk gekozen voor een goede gelijkenis, het model is ook goed opgebouwd waardoor de complexe vormen ook bij de inlaat goed uit komen. De paneellijnen zijn subtiel, maar bedenk dat de echte Eurofighter grootdeels van composite materialen is gemaakt. Er zitten dus niet de echte ouderwetse metalen panelen op deze kist. Ik vindt dat Revell dit bij dit model goed gedaan heeft.
De inlaat tunnel is wel erg kort. Als je het recht uit de doos bouwt kijkt je vrij snel tegen een gekke afdichtplaat aan. Laat deze desnoods weg. Of pas de inlaattunnel aan, meer informatie hieronder...
Ik heb helaas wel 1 foutje aan de externe vorm kunnen constateren. Dit betreft de vorm van het windscherm en de cockpitkap. Maar dit is voor de puristen te corrigeren, daarover hieronder meer.... 
..
Passing: goed, wel zorgvuldig lijmen. Helaas zitten er wat lastige krimpdeuken op het inlaatpaneel 15. Ook moest ik wel hier bij de inlaatschotten de nodige zaken plamuren. Gelukkig passen wel de zijpanelen in stap 23 en 24 zeer goed, minimaal plamuur is nodig. Ik had wel een kier tussen de inlaatplaten en de romp, deze heb ik met houtlijm dicht laten lopen.
Figuren: geen piloot bijgevoegd;
Bouwbeschrijving: prima, in de gebruikelijke REVELL aanpak. Helaas hier weer mengkleuren hier en daar , zie verderop voor suggesties...
Decals: deze zijn prachtig, zeer uitgebreid met allerlei opschriften. Ziet er goed uit. 
Detaillering: prima, zeker voor deze prijs. Revell heeft zelfs een motor bijgevoegd met een bijbehorende vervoers-karretje. Leuk voor erbij!
- je hebt verder de keuze allereerst uit open of gesloten tankbuis op de rompneus. Verder open of gesloten uitlaten en diverse standen van de inlaatkleppen.
- bij de kit zit zeer veel bewapening en stores zoals 2 stuks 1000 L tanks, ECM tippods, een tweetal wat groffe AIM-9L Sidewinders (zou ik vervangen), 2 stuks AIM-132 ASRAAM raketten (de eerste in de Revell kit op 1/32), een IRIS-T pod, een tweetal AIM-120B AMRAAM en tweetal METEOR raketten. Ook alle pylons zitten er netjes bij. 
- de luchtrem kan open of dicht. Als je hem dicht zet, moet je wel wel flink plamuren en schuur dan de rib details vlak op delen 152 en 153.
- de vleugelvoorranden zien er wat gek gebogen uit maar let op! Dit is correct, de echte kist heeft een moderne vleugel met subtiele knikjes, Revell heeft dit netjes gedaan.
- de cockpit detallering is helemaal niet onredelijk, de Martin Baker Mk.16A stoel is aardig met zo'n 10 losse onderdelen. 
.
.
De stoel vraagt wat houtlijm om de kieren te vullen, daarna verder detailleren kan prima.
- Maar het instrumentenpaneel 134 met de displays is niet helemaal correct want de talloze drukknopjes rondom de schermen ontbreken. Ik heb dit met dunne stukjes plastic gesuggereerd. 
..
.
.
Er komen ongetwijfeld voor de liefhebbers snel resin cockpitsetjes beschikbaar, maar met de modelonderdelen kan je met wat detaillering zelf een heel eind komen. Verder zijn in moderne vliegtuigen de cockpit redelijk rustig en strak, dus veel meer detailleren kun je niet doen. Wel aardig is dat Revell achter de stoel op het scherm 143 nog diverse detail onderdelen heeft. Verder detailleren naar smaak. Over het algemeen is de cockpit middelgrijs. 
Ik wil de cockpit laat pas verder detailleren en heb een stukje losgezaagd. Zo kan zo het instrumentenpaneel aanbrengen nadat de romp in elkaar zit en verder afgewerkt/gespoten.
..met wat details erbij.
.
- het onderstel is aardig gedetailleerd, maar wel kwetsbaar. Met name het wielasje van het neuswiel is erg dun. 
- de wielbakken zijn niet onaardig en een goede basis. De neuswielbak is met name fraai. Wel kun je hier en daar extra leidingen aanbrengen. Verder is de bak aan de zijkant open! Ik heb deze gedicht met plasticplaatjes.
- de motoruitlaten zijn gelukkig diep maar de uitlaten zelf wat simpel, al heb je 2 opties: open stand of gesloten stand. Als je de "gesloten" stand neemt met onderdelen 81 dan is het acceptabel, die voor open stand met delen 82 vindt ik wat te simpel. In werkelijkheid zie je veel stangetjes en dergelijke. Je zou de talloze delen 83 kunnen vervangen door geknipte plaatjes uit een aluminium eetbordje. Daarna de actuators/stangetjes aanbrengen van dunne plasticrod. 
.
- er zit een losse Eurojet EJ200 motor in deze kit. Compleet met detail. De losse motor zal ik zelf niet in de romp monteren maar op het karretje zetten. Leuk voor een diorama of in de kast. Zet dan op het vliegtuigmodel zelf een van de ongebruikte uitlaten en bouw het model verder geheel met gesloten motorruimte. Dus niet de panelen uitsnijden zoals aangegeven in Stap 15.
- er zit in de operationele Typhoons nu nog geen kanon in de rechter vleugelwortel! Dit is een bezuiningingsmaatregel, het MAUSER Bk27 kanon wordt later als nog geinstalleerd. Je ziet in de Revell kit dus geen kanon-opening.
- heel aardig zijn ook de talloze transparante delen voor lampjes en dergelijke in de kit.
- verder bij het richtingsroer (5,6) de binnenzijden glad schuren voor een goede passing.
Aanbevolen kleuren:
> De RAF kist is geheel BARLEY grey (kleur Y), waarvoor je Gunze H334 of HUMBROL 167 kan nemen; verder de inlaten lichtgrijs (ongeveer FS 26492). Ik heb ook een wat lichtere kleur grijs (kleur V) gespoten aan de voorranden van de vleugel-slats en het staartvlak. De radarneus is "Flint grey", ongeveer FS36314. Ik heb hiervoor gebruikt XTRACOLOUR X027 met een beetje bruin erin;
> De LUFTWAFFE kist is waarschijnlijk geheel FS35237 (kleur A), waarvoor je Gunze H337 kan nemen. De radarneus is lichtergrijs.
Bij beide schema's zijn details bij uitlaten metaalkleurig. Het onderstel en de wielbakken neigen naar wit (maar zijn heeeeel lichtgrijs). Inlaat tunnel ook heel lichtgrijs. 
Documentatie:
Diverse, ook op internet! Zoek met GOOGLE.
http://www.eurofighter.com/ , officiele site
http://typhoon.starstreak.net/
http://www.airforce-technology.com/projects/ef2000/ef20006.html
Verder boeken:
EUROFIGHTER TYPHOON Special, van Air International.
Conclusie:
Een zeer welkome 1/32 kit die naar mijn smaak beter is qua vorm en uitvoering dan die van concurrent Trumpeter. Bedenk ook dat de Revell aanzienlijk goedkoper is. Een aanwinst voor moderne schaal 1/32 vliegtuigmodelbouwers.
Reviewer:
Meindert de Vreeze
Verschenen op IPMS website 5 maart 2010, bouwverslag volgt later in de MIP.
Het model werd beschikbaar gesteld door REVELL GERMANY voor review door IPMS Nederland.
Aanbevolen aanpassingen -
in de echte Eurofighter zijn de romp "grills" (inlaatribbels) boven de vleugelvoorrand heel prominent zichtbaar met daarachter zichtbaar de inlaattunnel. Ik heb de gok genomen de grills bij het model te openen. Ik heb dat gedaan door aan de binnenkant het plastic dunner te frezen met de miniboortol. Heel rustig aan en laat het niet te warm worden. Frezen totdat je de grills open ziet gaan. (doe dit voordat je romp echt in elkaar gaat zetten). Maar begin er niet aan als je hier niet meer ervaring mee hebt. 
.
- verder zit er nog een uitlaatje onder de canard, openboren dus: 
- de lucht inlaten naar de motorfans toe zijn helaas te ondiep. Het schot 26 met de fan bladen zit veel te ver naar voren. Als je het recht uit de doos bouwt kijkt je vrij snel tegen een gek afdichtschot aan. Laat de het schot desnoods weg. Of beter... pas aan....
..
Ik heb de inlaat tunnel verlengd door een stukken ronde pijp uit een oude 1/32 Trumpeter F-105 rompbrandstoftank te zagen.
.
Daarna veel plamuren en schuren. Ik heb de inlaat ook geheel dicht rond gemaakt, want achter de geopende "grills"zie je dat duidelijk lopen. Verder heb ik 2 gaatjes geboord in deel 15 middenin, deze zie je op de echte kist. De inlaat tunnel kleur is niet wit maar heeeeeel erg lichtgrijs, tegen wit aan.
..
Verder heb ik ook de motor inlaatfans verder naar achter gezet en nog wat gedetailleerd met onderdelen uit de reservedoos.- er zit een prominente APU uitlaat links midden in de romp bij de vleugel wortel, deze kan je openboren;- de canards zijn erg breekbaar, breng deze op het allerlaatse aan! De scharnieren kun je versterken door ze zelf te vervangen door metalen pennetjes.Gaan we terug naar het foutje wat betreft vorm rond de cockpit, de kap en het windscherm. Waar gaat het over?
(1). Allereerst is het windscherm 3 mm te lang. Dat lijkt niet veel maar betekent dat de piloot "zeer moeilijk" kan instappen. De achterkant van het windscherm bij het instrumentenpaneel en ten opzicht van de canard is dan ook niet op de goede plek. Ik heb dit geanalyseerd met talloze foto's en het opschalen op de computer. 
(2). Verder is in doorsnede in het echte vliegtuig een klein knikje aanwezig onderaan het windscherm en de cockpitkap.Wat te doen? Als je de kit zo recht uit de doos bouwt ziet het er overigens helemaal niet slecht uit. Alleen de echte puristen zien het. Maar correctie is mogelijk! 
We beginnen met punt (1), de lengte correctie van 3 mm.
A. als je goed naar het windscherm onderdeel 136 kijkt zie je dat deze aan de voorkant te "spits" is. Door deze nu ronder te vijlen kan je de 3 mm er af schuren.
.... 
.
Links het originele windscherm, rechts ronder gevijld en dus ingekort.
Door nu het ingekorte windscherm op de romp te plaatsen bereik je dat de achterkant van het windscherm 3 mm naar voren zit, dus op de goede plaats. 
.
.
B. nu is het wel zo dat er een gat van 3 mm ontstaan tussen windscherm en cockpitkap: 
Echter, het blijkt dat de cockpitkap zelf ook wat te kort is. Geen paniek! De Revell cockpitkap no.137 heeft een rand aan de achterzijde in gedachte die je moet schilderen. Door dit niet te doen maar zelf een stukje plastic gemaakt van plaat aan te brengen achteraan de cockpitkap kun je weer dat gat van 3 mm dichten.C. Ik heb dus een stukje rond plastic, opgebouwd uit diverse laagjes zo gemaakt dat de kap keurig weer op lengte is. Je moet dit passend maken op het onderdeel 143 wat de achterkant van de cockpit is.
Het is even prutsen maar goed te doen.
.
.
de plaatjes worden op elkaar gelijmd zodat de dikte 3 mm wordt.. 
.
.
Even passen 
..
Zo zit dus het als geheel later in de cockpitkap. De achterste witte plastic rand maakt de lengte van 3 mm extra weer in orde.Terug naar de cockpitkap zelf. Eerst heb ik de opliggende glaspaneellijnen op de kap weggepolijst.
De cockpitkap kan je polijsten met een speciaal setje met heel fijn schuurdoek in verschillende fijnheden.Je houdt nog wel een inliggend glaspaneellijntje over, maar daar is niks aan te doen helaas. Maar door de gepolijste kap te dopen in Johnson Future / Pledge parket lak, het wordt bijna een geheel en ziet het er goed uit. (Je kunt ook nog overwegen om de cockpitkap een hele lichte gele smoke tint te geven. Dit kan door de kap te dopen in een mix van Future lak en TAMIYA Transparant smoke acrylverf). 
Het resultaat van A-C is dat de lengte en het aanzien van het windscherm en de cockpitkap prima is.
Gaan we verder met (2), de cockpitkap en windscherm dwars-doorsnede.Op onderstaande foto kun je zien wat Revell vergeten is. Als je goed kijkt, zie dat er bij de echte kist een soort bolling is in dwarsdoorsnede van windscherm en cockpitkap. Je ziet ook nog wat anders:
het losse omhoog te scharnieren cockpitkap en de kier hiervan zit iets onder de knik. 
.
D. We beginnen met het windscherm. Deze kan namelijk "geforceerd" worden aangebracht door deze iets samen te drukken aan de achterkant en onderop. (op de foto's zie je dat het windscherm nog niet is gemonteerd is, maar het past nu goed). Ik heb 2 stalen pennetjes aangebracht in de cockpitrand van de romp om dit te bereiken. Vervolgens heb ik een heel subtiel schuin plaatje plastic plaat gesneden dat de knik vormt. Plamuren en je bereikt dat subtiele knikje. 
.
Wat plamuren en verder afwerken.... 
.
.
Nadat het geheel verder gemonteerd is en lichtgrijs gespoten... 
E. dat knikje moet er ook zijn onderaan en aan de voorkant van de cockpitkap zelf. Helaas kun je niet met "spanning en geforceerd" deze cockpitkap ronder gebogen krijgen. Ik heb gekozen voor "suggestie". Wat ik dus heb gedaan is een schuin randje van plasticplaat aanbrengen op de cockpitkap zelf. De breedte is nu wel te groot, maar als je cockpitkap omhoog openzet zie je dat bijna niet. Wat je wel ziet is nu wel de knik ook onderop vooraan de cockpitkap. 
..
F. Je kunt nu ook extra details van het scherm uit de kit van Stap 73-74 gebruiken.
We hebben nu bereikt dat het geheel nu ook in dwarsdoorsnede er net als op het echte vliegtuig uit ziet en visueel correct is. Het gebied rond de cockpit ziet er extern qua vorm beter uit.
nog wat bouw suggesties:
Bij het bouwen ben ik begonnen met wat aanpassingen aan de romphelften, zoals de grills openen en diverse gaten boren; je moet hier en daar ook wat uitdrukplastic wegknippen van onderdelen, zoals aangegeven door Revell in stappen 15, 35. Boor ook de gaten open als je pylons wilt aanbrengen zoals aangegeven.
Ik heb alleen de cockpitkuip aangebracht, detailleren van de cockpit doe ik veel later, want gezien de aanpassingen (A-E);
In stap 13 de verticale staart pas op het allerlaatst aanbrengen om het perfect vertikaal uit te lijnen, plamuren is hier nodig;
In stap 14 de inlaattunnel maken en dergelijke.
Daarna concentreren op de aanpassingen rond de cockpit buitenkant (A-F).
Vervolgens verder afbouwen. De vleugelwortel-romp past redelijk goed als je maar subtiel werkt. Lijn alles goed uit en laat lang drogen.
De slats en flaps uit stap 29 pas aanbrengen als het hele model gespoten en gedecalled is. Ik breng ook altijd als laatste de onderstellpoten met wielen en deuren aan. Tenslotte de bewapening.
Stap 35: de twee warmtewisselaars delen 71 - 72 passen niet helemaal netjes, kieren vullen met houtlijm.
Stap 38: de radarneus is net iets te smal, het tussenlijmen van 0,2 mm plasticplaat aan de achterzijde tussen de delen 57 - 58 scheelt een hoop geschuur en geplamuur. Ik heb verder besloten de radarneus dicht te monteren.
Stappen 103-117 : de losse motor is heel aardig maar kan nog veel meer details gebruiken. Ik vond de montage lastig en de bouwbeschrijving niet al te duidelijk. Ik had veel houtlijm nodig om kieren te dichten. 
.
.
.
.
Samenlijmen van de romp 
.
Vleugel lijmen en rustig laten drogen 
.
.
. 
..
.
De staart vraagt wat plamuur ook.
De luchtrem past niet echt goed, ik besloot hem dicht te lijmen en te plamuren. Daarna inkrassen.
.
.
De wielbakken kregen nog wat details , gemaakt met stukjes plastic en rod.
Maskeren en spuiten van de bakken...
...
.
en de heel licht grijs-wit gespoten wielbakken
Nadat het model in elkaar was gezet, was het tijd het model verder af te bouwen.....
Het model werd eerste voorzien van een licht grijze grondlaag, hiervoor gebruik ik een eenvoudige tint (acryl of enamel, bijvoorbeeld REVELL 75).
Hier en daar was nag wat plamuur nodig, dit werd na drogen netjes geschuurd. De losse vleugelkleppen zijn aardig, maar bij de scharnier fairings hou je een kier. Deze werd gevuld met houtlijm. De kleppen kun je in allerlei posities bij een kist op de grond aantreffen. De Typhoon is onstabiel maar heeft "fly by wire" dus ze kunnen in allerlei richtingen gezet worden.
De slats en flaps passen zeer goed, dus deze kun je los spuiten en later aanbrengen.Vervolgens tijd voor de kleuren op het model. De inlaat werd zeer lichtgrijs gespoten met Modelmaster 2038 (ongeveer Fed.Std FS 26492).
Verder werden er wat donkere zwarte vlakken hier en daar gespoten (het zogeheten "pre shaden") zodat het model oppervlak na het aanbrengen van de grijze laag wat levendiger zou worden.Nu was het tijd voor het Typhoon schema, welke bestaat uit een tint grijs. De Royal Air Force (RAF) kist heeft een andere grijze tint dan de LUFTWAFFE kist overigens.
Ik had gekozen voor de RAF versie, gebruik makend van de decals in de kit.
Het model werd nu een weekje te drogen gelegd. Vervolgens werd besloten om de decals aan te brengen. Dit gaat veel gemakkelijker in dit stadium. Daarom werd het model voorzien van enkele lagen glanslak, daarvoor gebruik ik parketlak van het Amerikaanse Johnson Future/Pledge. Deze acryllak geeft prima resultaten. De glanslaag is nodig om het beruchte "silvering" te voorkomen, d.w.z luchtbellen onder je decal die je maar al te goed ziet en verstorend werken voor het oog.Het decallen was een hele klus, Revell geeft je werkelijk een hele mooie set decals met allerlei opschriften. Het is een aantal middagen/avonden werk. Maar de moeite waard. Bij het aanbrengen van de decals gebruik ik nog een truuk: de decals wordt nadat deze is losgeweekt in water nog even met een pincet daar een laagje Future/Pledge gesleept en daarna op het glanzende model. Dit voorkomt nog beter luchtbellen en het is een soort extra "lijmlaag" voor de decal. 
Hier en daar waren wat foutjes in de decal nummeringen, maar je komt er wel uit.Nadat de decals waren aangebracht werden ze na 24 drogen zeeeeer licht nagespoten met Barley grey op bepaalde plaatsen. Hierdoor zie je niet dat diverse details decals zijn en het model wordt een geheel.
Nu was het tijd voor de rest van de montage.Bij de hoofdwielpoten moet je een stukje wegsnijden van de wielbak rand aan de buitenkant nodig is, anders krijg je de wielpoten er niet recht onder. Ook was het behoorlijk wat uitlijnwerk. De wielpoten voorzag ik zelf van remleidingen en dergelijke, gemaakt van dun ijzerdraad en plastic sprue. Dit ook bij de neuswielpoot. De landingslichten (nrs. 113/115) kregen een stukje glanzende folie. 
.
.
De diverse raketten werden gewoon afgebouwd en gespoten zoals aangegeven door Revell. Ook de diverse decals werden hier aangebracht al zijn de instructies niet altijd helemaal duidelijk. Bepaalde decals kon ik niet vinden, dus heb de diverse lijnen en dergelijke aangebracht ingeschat met foto's. De passing was verder redelijk goed. 
.
Hier en daar werden de wielbakken nog wat voorzien van anders kleurige details. Ook werd een wash met PROMODELLER zwart aangebracht voor wat oliesporen.
.
Op de foto boven zijn de cockpit instrumenten en stuurknuppel nog niet gesdhilderd.Het cockpitscherm werd nu aangebracht. Deze werd mooi bol gefixeerd in de reeds aangebrachte metalen pennen (zie correctie tips). De kiertjes werden met houtlijm gevuld en na drogen en wat afplakken net als de aangepaste kap nagespoten in de Barley grey. Ook de cockpitkap zelf buitenkant werd zo gespoten. Overigens zitten de spiegels in de kap, en wel 3 stuks. Dus niet de 2 stuks (nr.170) zoals Revell aangeeft in het windscherm. Ik gebruikte een REHEAT setje voor deze spiegels.
Verder werden er nog wat details binnen in de kap aangebracht, zoals demisting ducts en dergelijke. Dit deed ik met plasticplaat, rod en ijzerdraad.
De schietstoel van de kit werd gewoon gebruikt, maar voorzien van wat riemen en gespen uit de voorraad. De instrumenten panelen werden geschilderd maar zijn vrij saai, want lichtgrijs met wat knoppen. Wel zit er rechts een soort bak bij de cockpitwand, deze werd van plastic plaat gemaakt. Verder kreeg de cockpit nog allerlei details. Aan de rand van de cockpit bracht ik van gebogen metaal van het BBQ bordje nog een subtiel bakje met rand aan. Deze werd zwart geschilderd. 
.
Vervolgens de uitlaten. Eerst is het nodig de uitstulpingen op de rand van de onderdelen (nr.s 81 of 82) weg te snijden, anders passen ze niet. Verder zijn de uitlaten bij de kit zitten erg simpel, en daarom werd besloten de buitenkappen (nrs. 83) te maken van dun aluminium plaat van een BBQ bordje. Ook de binnen details werd daarvan gemaakt. Ze kreeg ik uiteindelijk 2 uitlaten met ieder 34 onderdelen. Deze uitlaten werden gepsoten met een mix van Tamiya Smoke en wat zwart. Daarna werden deze op het model aangebracht. Het resultaat was een stuk beter (ongetwijfeld zullen er wel resin uitlaten t.z.t uitkomen... voor beter detail) 
.
De slats passen heel netjes. 
Nog een aantal stappen waren:
- aanbrengen van een hele kleine pitot buis in de linker inlaat tunnel
- aanbrengen van een kleine antenne voor het windscherm
- de kleine anti-collision lampjes zitten netjes bij de kit, ze kregen een transparante tint van Tamiya Rood of Groen waar nodig.
- achteraan het cockpitscherm werden 2 pennetjes gelijmd van metaal deze passen achterin het scherm om de kap te fixeren.
- de HUD bij het cockpitscherm zit in de kit, maar kreeg 2 kleine steun stangetjes.
- het dichten van de gaten bij de klep-fairings met houtlijm en ze schilderenDaarna werd het hele model gespoten in een semi-mat laag om de decals te beschermen en een goede tint te krijgen. Deze semi-matte laag gebruikte ik weer de Future/Pledge maar dan met wat bijgemengd TAMIYA X21 FLAT BASE Acryl.Het model ziet er mooi uit en ik ben erg blij dat Revell dit model heeft uitgebracht.
Zie het resultaat....
.
Neuswielbak met wat extra details 
.
subtiel bakje met rand aan de cockpitrand is hier te zien 
.
De canards staan vaak onder en hoek bij een geparkeerde kist 
. 
. 
.
. 
.
Goed te zien is de tank boom 
.
d
e details in de kap zijn hier goed te zien. 
.
Nog wat details 
. 
. 
.
. 
ADDENDUM:
Michel zag dat bij operationele Eurofighters, er een gat zit bij de neuswiel bak als je de kist van onderen ziet met ingetrokken onderstel.
Het blijkt dat de neuswiel deur iets is ingekort. Dit is makkelijk ook voor het model te doen: (niet zichtbaar op bovenstaande foto's): 
Reviewer en bouwer: Meindert de Vreeze
maart 2010