Mitsubishi Ki-21-1A “Sally”
aantal onderdelen: 163
prijs: tussen de 31 - 38 euro
Vooraf
De Mitsubishi Ki-21-1A was een zware bommenwerper, die vanaf 1938 werd ingezet door de luchtmacht van het Keizerlijke Japanse Leger. Eenheden die met deze bommenwerpers waren uitgerust raakten verwikkeld in een conflict in China, dat uitliep op de Tweede Chinees-Japanse oorlog. Naast tactische operaties in het Westelijk deel van de Pacific werd dit vliegtuig ook vanuit Mantsjoerije ingezet bij het bombarderen van Russische en Mongoolse eenheden. Het was tot de capitulatie in 1945 aan de meeste fronten actief, ondanks het feit dat al in 1941 bleek dat de toestellen verouderd en kwetsbaar waren in gebieden waar Japan geen luchtoverwicht had. Nadat de 1A- en 1B-versies werden opgevolgd door gemoderniseerde subversies werden deze vooral ingezet bij operationele trainingssquadrons of omgebouwd tot transportvliegtuigen. Piloten van de Amerikaanse luchtmacht gaven hem de codenaam Sally.
Releases
Jarenlang is er uitgekeken naar een substituut voor de Revell/Japan en Revell/Takara bouwdozen van de jaren 70 van de Sally in schaal 1/72 en de MPM modellen van 20 jaar geleden. Er was bijna niet aan te komen, de prijzen online waren astronomisch hoog en met name de Revell modellen waren gedateerd door hun slechte passing en dikke glaswerk.
Het Oekraïense ICM kwam in 2022 met een prachtig model van de Ki-21-1B in schaal 1/72. Het bedrijf kondigde aan binnen afzienbare tijd met verdere uitgaves te komen, zoals de Ki-21-1A, het onderwerp van deze “eerste indruk”. Dit model kwam deze zomer uit, evenals de zojuist aangekondigde combinatie van een 1A met 2 Ki-27 Nate jagers, die in oktober beschikbaar komt. Een 1A van de Thaïse luchtmacht is inmiddels ook verkrijgbaar en er bestaan sterke vermoedens dat het hier niet bij blijft. Er staat van de 1B in ieder geval ook een 1/48 versie opstapel.
De bouwdoos
De inhoud is verpakt in een stevige kartonnen klapdoos waarover een deksel met artwork is geplaatst en is beschermd in twee plastic zakken.
Er zijn maar liefst 8 gietramen, 2 grote en 6 kleine, waarover de 163 onderdelen verdeeld zijn: A1 en A2 bestaan uit de romphelften, B bevat o.m. de rechtervleugeldelen, staartdelen, de werkvloer en onderdelen van de cockpit. Raam C bevat o.m. de delen van de linkervleugel, onderdelen voor de cockpit, motorgondels, propellers en rompschotten. Er zijn 2 identieke frames D met onderdelen van de motor, motorkappen, wielen, landingsgestellen en machinegeweren e.d. Het glaswerk is opgenomen in raam E, dat in een aparte plastic zak is verpakt. Raam F tenslotte bevat de overige staartdelen.
Het grijze plastic is van goede kwaliteit en stevig. Het is harder dan bijvoorbeeld de nieuwe Airfix uitgaves. Het lijkt me wel een uitdaging om de kleine onderdelen zonder schade van de gietramen te halen. Alle onderdelen zijn duidelijk genummerd.
Het glaswerk is mooi helder, gedetailleerd en de raamstijlen hebben iets profiel waardoor je gemakkelijker plakband op maat kunt snijden en plaatsen.
De decals zijn goed van kleur en “in register”, zoals dat heet. Zo op het eerste gezicht lijken ze me mooi dun maar wel wat dikker dan we bijvoorbeeld van Hasegawa gewend zijn. Er zijn decals voor vliegtuigen van 4 verschillende eenheden.
Instructies
Er is bijzonder veel zorg besteed aan de instructies. Ze zijn gedrukt in kleur op kwaliteitspapier en het boekje bestaat uit 16 pagina’s. Ik vind altijd dat je aan de kwaliteit van de instructies kunt zien hoe serieus een merk zichzelf EN zijn klanten neemt. Nou, bij ICM zit dat hier wel snor.
Op de eerste pagina is een ‘artist impression’ van de Sally afgedrukt die we al kennen van het deksel, met een korte historische toelichting en technische data. De instructies zijn overigens in het Oekraïens en het Engels. Daaronder volgt een tabel met de te gebruiken verf: de ICM-nummers, daarnaast de Revell-equivalenten en die van Tamiya. Zelf vind ik dat heel prettig. Er worden geen mengkleuren aangegeven, zoals we dat bij Revell bouwdozen kennen. En tenslotte worden de gebruikte symbolen toegelicht.
Na een overzicht/afbeelding van alle gietramen en genummerde onderdelen komen we toe aan de bouw. In 71 stappen wordt uitgelegd hoe het model gebouwd gaat worden. De tekeningen zijn helder en duidelijk. Of de aangeraden bouwvolgorde praktisch is kan ik nu nog niet zeggen, maar op het eerste gezicht heb ik er vertrouwen in. Duidelijk wordt aangegeven waar je keuzes moet maken met het oog op de uitvoering waar je voor gekozen hebt.
Op pagina 12 komen we een novum tegen. Helder en gedetailleerd wordt weergegeven welke ramen er voor welke variant zijn. Daarnaast zijn op dezelfde pagina maar liefst 130 afplakvormen getekend. Er staan geen aanwijzingen bij hoe je die moet benutten. Wel de nummers van de ramen op dezelfde bladzijde. Ik stel mij voor dat je ze overtekent op plakband, uitsnijdt en op de ramen plakt. Zelf heb ik de keuze gemaakt om het zekere voor het onzekere te nemen en heb van Eduard de afplakset CX638 besteld, die bedoeld is voor de 1B-versie maar het ook prima zal doen op mijn 1A-versie.
De laatste 4 pagina’s bevatten de 4 kleurenschema’s waaruit de bouwer kan kiezen: een bommenwerper van het 60e Sentai (China, voorjaar 1939), een bommenwerper van de 58e Sentai (China, wsch. 1940), een bommenwerper van het 14e Sentai (China, 1941) en tenslotte een trainer van het 105e trainingsregiment (plaats onvermeld/onbekend, wsch. 1942). Ook hier weer: prachtig gedrukt en de verfkleuren worden in de letters aangegeven, die ook op pagina 1 zijn gebruikt voor de verschillende kleuren.
Mijn voorlopige conclusie is dat het hier gaat om een mooi verzorgde kit. De kwaliteit van het geheel is ruim boven het gemiddelde en nodigt uit tot het bouwen ervan.
De doos is mij door de IPMS ter beschikking gesteld, waarvoor mijn hartelijke dank. Ik ga hem de komende maanden bouwen en schrijf een geïllustreerde recensie c.q. bouwverslag voor de IPMS. Als ik daarmee klaar ben kan ik met een gefundeerde eindconclusie komen.
Reviewer: Jan Voorbij
dit artikel werd gepubliceerd september 2023 door de IPMS.NL webmaster