MODEL: Sukhoi Su-7 BKL
MERK: KP
SCHAAL: 1:72
De Su-7 is een heel oud toestel, ontworpen in 1953 en voor het eerst getoond op Tushino in 1956. Het kreeg de NATO aanduiding Fitter. Een sterk er op gelijkend toestel, maar dan met deltavleugel was de Su-9, NATO naam Fishpod. Dit zou de eerste conversiemogelijkheid kunnen zijn. De Su-7 valt op door de relatief enorme afmetingen, vergeleken met bijvoorbeeld de MiG-21 . Het verwierf een reputatie vanmege de zeer robuste constructie. Het hoge brandstofverbruik en het geringe draagvermogen waren duidelijke minpunten. Het toestel was primair ontworpen voor taktische taken, als opvolger van de 11-10 en dus ook de 11-2 Sturmovik.
KP bracht in 1987 een Su-7 BKL, de variant die geschikt is voor operaties vanaf onverharde startbanen. ('let remparachute en startraketten kan volstaan worden met zeer korte banen. Dat een Su-7 een flinke knaap is, blijkt al uit de doos: tweemaal zo groot als de normale doos. In de doos zit nog een extraatje, een Su-7 op schaal 1:200. Jammer, dat het geen 1:144 is, want dat zou velen deugd gedaan hebben. Het enige vergelijkingsmateriaal is de Su-7 van VEB Plasticart en een eerste blik leert al, dat de Oostduitse kit volledig overklast wordt (niet zo moeilijk trouwens...).
De rompdelen hebben geen paspunten, maar sluiten mooi aan. Panelling is royaal aanwezig en fijntjes uitgevoerd. Remkleppen in de romp zijn aangegeven, maar moet men zelf uitzagen. De vleugels bestaan uit massieve onder- en bovenhelften, de wingfences zitten er alvast op hetgeen de passing ten goede komt De vleugelkleppen e.d. zitten vast, maar kunnen naar mijn idee goed los gezaagd worden. Ook de wielkasten zijn goed gedetailleerd. De cockpit wordt uit losse vlakke delen opgebouud en met decals gedetailleerd. Het geheel levert een keurige cockpit op, helaas zonder opgave van de juiste kleuren. Er worden twee canopies geleverd, een eendelige en een tweedelige voor de liefhebbers van het fijnere uerk. Beide zijn dun en goed belijnd, maar mogen nog een poetsbeurt met een wattenstokje met autopolish hebben.
Het landingsgestel is netjes maar niet supergedetailleerd. Opvallend zijn de ski's langs de wielen, die bedoeld zijn om wegzakken te voorkomen. Er is een redelijke sortering ijzerwaren voor onder de vleugels, maar veel kan er zoals gezegd niet onder hangen. De decals zijn helaas van het glanzende wat fletse soort, dat we wel vaker uit die landen krijgen, uitvoeringen voor USSR, CSSR en Polen, opschriften te kust en te keur, ze moeten echter aan de hand van de overigens voortreffelijke box-art worden aangebracht. De kleuren worden met Humbrolnummers aangegeven.
Liefhebbers kunnen diverse kleurige schema's van landen uit het Midden Oosten en andere derde wereld- landen opscharrelen.
Alles bij elkaar een welkome aanwinst.
REVIEWER: Dick Boogaard.
Gepubliceerd PIM 1989-1