Een eerste indruk
Van al de subtypes van de Supermarine Spitfire is de Mk. Vc tot nu toe in 1/72 het meest door modelfabrikanten genegeerd. Je hebt de Mk. I, II, Vb, VI, VII, VIII, IX, XII, XIV, XIX en 22, ik kan er best eentje hebben vergeten. En dat terwijl het een zeer belangrijke variant was, alleen de Mk. XVI met de druppelcanopy laat een vergelijkbaar groot gat in de rij zien. De Mk. Vb variant is bij wijze van spreken door Jan en alleman als bouwdoos uitgevaardigd, maar de Vc tot nu toe alleen in een short run uitvoering, met alle bouwproblemen van dien. En dat is jammer, de Vc heeft zeer belangrijk werk verricht op meerdere oorlogsterreinen, denk alleen maar aan de strijd om Malta in 1942. Er zijn er dus een flink aantal zeer interessante uitvoeringen van te bouwen.
Maar nu hebben we dus de nieuwe Airfix Mk. Vc in de winkel liggen. Dit model werd al in 2020 aangekondigd, maar net als bij de nieuwe Beaufort werd de introductie eerst door de fabriek uitgesteld, en later gooide de Brexit roet in het eten; Airfix kon niet leveren. Maar, tot mijn verrassing en vreugde vond ik er ééntje in mijn plaatselijke oase. Ze hadden er maar een paar binnen gekregen, en dit was meteen de laatste!
Op de doos staat één van de weinige Spitfires die ooit met een haaiebek heeft gevlogen, als je de Australische Mk. VIII’s even buiten beschouwing laat. Van dit toestel, van de USAAF 307e Fighter Squadron, zijn meerdere foto’s en illustraties bekend, meestal met de verzuchting hoe het toch mogelijk is om van een elegant vliegtuig als de Spit zo iets lelijks te maken. Gelukkig zitten er ook decals bij voor een Zuid-Afrikaanse machine van 2 Squadron, ook in woestijnkleuren met oranje centers in de roundels.
Er zitten 4 lichtgrijze gietrekken in de doos, van het bekende vrij zachte plastic. De onderdelen zien er goed uit, precies gegoten en zonder flash. De enige zichtbaar blijvende uitdrukpunten zitten aan de binnenkant van de aparte zijwandjes van de cockpit. Verder 1 helder gietraam met een open en gesloten canopy, die is wat aan de dikke kant; en een vizier maar geen spiegel, hoewel die wel op de boxart staat. Het instructieboekje, in de nieuwe Airfix stijl waarbij het pas geplaatste onderdeel rood is gekleurd, bevat 32 bouwstappen en 2 pagina’s 4-aanzichten met de kleurenschema’s. Kleuren worden in Humbrolnummers aangegeven.
Het kleine decalvel is scherp gedrukt en bevat een flink aantal dienstopschriften.
De bouw begint traditiegetrouw met de cockpit, die maar liefst 15 onderdelen telt! Een enorm verschil met de 1e Spitfire van het Nieuwe Airfix, de Mk IX uit 2009, die niet verder kwam dan een stoel tegen een pantserplaat op een vloertje. Daar zat dan wel weer een pilootje bij met 2 positioneerbare armen, maar de rechterhand was open om een stuurknuppel te omvatten die er dan weer niet bij zat!
Afijn, dit cockpitje moet je compleet met zijwandjes (waar dan die uitdrukpunten in zitten maar waarschijnlijk zie je daar niks van) opbouwen wat dan tussen de rompzijkanten moet worden gelijmd. Er is een decal voor op het instrumentenpaneel. En ook bij dit model moet je weer een onderdeel voor in de neus plaatsen wat draaibaar kan blijven waar je later de prop en spinner tegenaan lijmt. Apart is een randje ter plekke van de schuifbare cockpitkap wat je moet wegvijlen als je de kap dicht wilt laten, en laten zitten als je de kap open wilt hebben.
In de vleugelbovenkant zit opliggend detail ter plekke van de wielbakken en in de ondervleugel moet je per kant twee onderdelen lijmen die de wielbakken dicht maken. De subtiele welvingen onder in de romp zitten aan de ondervleugel meegegoten, net zoals andere Airfix Spifires. Er is een Vokes zandfilter bijgeleverd, in twee delen, en een standaard neusonderkant. Gelukkig zit er ook een standaard ongefilterde luchtinlaat bij. Verder had de Mk Vc als eerste Spit de mogelijkheid om 4 kanonnen te monteren, en die zit ook in deze doos. De binnenste 2 kanonnen zitten meegegoten, de buitenste twee als halve stompjes waar je naar keuze de andere helften van de stompjes tegenaan kunt lijmen, of nog twee kanonnen. De radiator/oliekoeler heeft aan de achterkant binnenin relief, en een deur die open of dicht gezet kan worden. Er zijn twee oliekoelerunits voor onder de linkervleugel bijgeleverd, waarvan er maar 1 gebruikt wordt.
Natuurlijk kan het onderstel op- of neergeklapt worden gemonteerd; de neergeklapte wielen hebben de bekende bollingen om een beladen toestel weer te geven en zijn van het driespaaks type. Er is een lange-afstandstank bijgeleverd, en twee soorten uitlaatjes, die helaas niet open gemaakt zijn al zou dit bij zulke ‘fishtail’ uitlaten wel moeilijk zijn. Er zijn een De Havilland en een Rotol propeller bijgeleverd, elk met de correcte spinner. En deze props zien er veel correcter uit dan wat er bij sommige andere merken in het doosje zit!
En tenslotte zit er naar Airfix traditie een pilootje bij! Alhoewel ik denk dat de meeste bouwers dat net als ik graag zouden inruilen voor stoelriemdecals.
Kortom, een juweeltje van een bouwdoos! In tegenstelling van wat ik veel heb verzucht: worden die bouwdozen nu alweer duurder’ is dit er meer één in de categorie ‘hoe kunnen ze het voor dit geld maken!’ Koop een heel squadron zodra je kunt en ga te kust en te keur kiezen uit de vele aftermarket decals!
Reviewer: Henk de Jong
deze eerste indruk werd gepubliceerd 1 mei 2021