Eerste indruk.
Geschiedenis
Op 20 mei 1977 vloog het eerste prototype van de Sukhoi Su-27, dat was ontwikkeld als directe tegenhanger van de Amerikaanse F-15. Na enige aerodynamische aanpassingen zou dit het uitgangspunt worden van een groot aantal versies met verschillende type-aanduidingen, waarmee Rusland meer dan 40 jaar een zeer vooruitstrevend en competitief gevechtsvliegtuig in handen had.
Uit de Su-27 werd de Su-33 ontwikkeld als deklandingstoestel, waaruit de Su-35 en 37 werden ontwikkeld, en de tweezits Su-27UB, die uiteindelijk werd doorontwikkeld tot de Su-30SM, een zeer geavanceerd multi role gevechtstoestel dat kan worden gebruikt als luchtoverwichtsjager en jager-bommenwerper tegen grond- en zeedoelen. Het toestel maakt gebruik van eendvleugels (canards) en thrust vectoring, waarbij de uitlaatstand in het verticale vlak word versteld in samenwerking met de hoogteroeren. Dit geeft een enorme wendbaarheid, waardoor het toestel in directe luchtgevechten een groot voordeel heeft. Daarnaast heeft het een interne brandstofcapaciteit die ongeveer overeenkomt met die van een F-15 met 3 externe brandstoftanks. Dit om de uitgestrekte noordelijke kust van Rusland te kunnen beschermen zonder dat er extra vliegvelden hoeven te worden aangelegd.
De Russische luchtmacht heeft 88 toestellen besteld, in 2 contracten, en in 2019 en 2020 worden de toestellen voorzien van een nieuwe radar en nieuwe wapensystemen, waardoor de systemen uitwisselbaar worden met die van de Su-35.
Het model
De doos waarin het model is verpakt is een aan de zijkant openende doos van iets groter dan A4 formaat. De boxart toont een Su-30SM die een onderschepping maakt op een US Navy Boeing P-8 (737). Hoewel de Russische strijdkrachten niet echt bekend staan om hun subtiele acties, is de pose nogal onwaarschijnlijk. Verder staan op de doos een aantal foto’s van een gebouwd model en een afbeelding van het decalvel.
Als de doos open gaat komt er een stevige kartonnen doos met deksel uit waarin zich 14 gietramen bevinden, goed verpakt in 5 plastic zakken. Pas op, het is een hele toer om alle gietramen weer terug in de doos te krijgen, want het past allemaal maar net. Volgens de doos zouden er 385 onderdelen moeten zijn, dat geloof ik wel.
De bouwbeschrijving is op het eerste gezicht duidelijk, maar vereist wat studie. In de linker kantlijn wordt de samenbouw van subassemblages aangegeven die op de hoofdpagina worden bevestigd. Op zich wel een goed idee, maar ik begrijp niet helemaal waarom. Misschien omdat je deze subassemblages van te voren kunt bouwen, en zo eerst alles bouwt wat in de kantlijn staat. De subassemblages worden op de hoofdpagina aangegeven in grijs, dus dat is verder duidelijk. Hoewel op de doos wordt aangegeven dat er 385 onderdelen zijn, worden er ‘slechts’ ongeveer 290 gebruikt, waarvan zo’n 80 delen voor de wapens. Dit komt omdat het model een variatie is op de Su-27, en daarom een aantal gietramen deelt met eerdere modellen. Zaken als de motoruitlaten en neuslandingsgesteldelen zijn dus dubbel aanwezig.
Wat meteen opvalt is hoe scherp de onderdelen gegoten zijn. Paneellijnen zijn subtiel en ingegraveerd, en er is geen flash te bekennen. Wel zie ik op de onderste romphelft een gedeelte waar de oppervlaktestructuur ineens nogal grof is. Het lijkt erop dat hier de mal niet helemaal schoon is geweest of iets dergelijks. Het is echter zeer oppervlakkig (ik krijg het niet op de foto) en niets wat niet met een polijstblokje kan worden opgelost. Maar wel een waarschuwing om even alles hierop na te lopen voor ik met de bouw begin. Omdat ik nog nooit iets van Zvezda heb gebouwd heb ik voor deze korte impressie een paar subassemblages in elkaar gelijmd. Een stoel, een inlaat, en één van de wielbakken. Alles valt opvallend mooi in elkaar. De inlaten zijn een meesterwerkje bestaande uit drie delen, die op een vernuftige wijze van vierkant naar rond lopen. De subassemblages passen bijna naadloos aan de rompdelen.
De decals zijn bijzonder uitgebreid, scherp en in register. Je kunt uit de doos 3 luchtmacht- en één marine-versie bouwen. De verf- en decalinstructies zijn zwart-wit voor de technische opschriften, en in kleur voor de specifieke opschriften. Het ziet er allemaal er duidelijk uit. Kleurnummers zijn voor Tamiya verf, dus voor andere merken zal je conversietabellen moeten gebruiken.
Conclusie
Dit ziet eruit als een fantastische kit van een van de beste allround gevechtsvliegtuigen. Ik kan niet wachten om ‘m te bouwen!
Reviewer: Martijn de Wit
deze eerste indruk werd op de website gepubliceerd 5 september 2019