major mgbrov a

Mgbrov-Renault pantserwagen

Merk:  Major Models

Schaal :  1/35

Richtprijs:  circa EUR 35,-

Inleiding

Ten tijde van het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog hadden enkele Russische ingenieurs pogingen gedaan om gepantserde voertuigen te ontwikkelen. Zo was de Mendelejev tank een soort rechthoekige, gepantserde kist op rupsbanden die door zijn onderstel kon zakken om met zijn geplande 127 mm kanon vijandelijke fortificaties te lijf te gaan. De tank werd uiteindelijk nooit gebouwd. Een ander opzienbarend ontwerp was de Tsarentank. Deze ‘tank’ was vernoemd naar zijn financier, Tsaar Nicolaas de Tweede, en was het verspreidde terwijl het wegbrandde. Wat voor materiaal het precies is weet ik echter niet, hoewel een kennis opperde dat het mogelijk om polymeer ging. Aangezien er het een en ander aan dit model geschuurd en geboord dient te worden, is het zeer raadzaam om tijdens die bewerkingen een goed beschermend mondkapje voor te doen.

De maker van dit model, een Rus uit Penza, heeft een model van wisselende kwaliteit gecreeerd. De resin (giethars) onderdelen zijn zonder meer van goede kwaliteit; de metalen onderdelen zijn wat minder goed geslaagd en doen wat grover en primitiever aan. Toch is de detaillering van een behoorlijk niveau. Slechts hier en daar ontbreekt een klinknageltje of is er een gaatje achtergebleven ten gevolge van het gietproces. Er is geen decalvel bijgeleverd. De bouwbeschrijving bestaat uit één “exploded view” en laat qua plaatsing enigszins aan duidelijkheid te wensen over. Schilderinstructie en informatie over de markeringen ontbreken.

De bouw

Bij het wassen van de onderdelen bleef de romp drijven. Dat de romp hol is verklaart het lage gewicht van het model niet. Er is geen interieur aanwezig, waarschijnlijk omdat hierover praktisch niets bekend is. De echte diehards onder ons kunnen natuurlijk zelf een onderstel maken, maar hier is in de praktijk niet veel van te zien omdat de bepantsering helemaal doorloopt tot aan de chassisbalken en doordat de pantserwagen relatief laag op zijn wielen staar. Zoals bij het merendeel van resin modellen, begint het bouwen met het bijwerken van de onderdelen. Door de relatief goede kwaliteit van zowel de metalen als de resin onderdelen dienen er alleen wat braampjes te worden weggevijld en -geschuurd. Op de resin onderdelen hoeven alleen maar een paar klinknagels opnieuw te worden aangebracht. Ik ben begonnen met het samenvoegen van de resin onderdelen (de romp, de cilindrische achterromp en de twee geschutskoeFransen en de Britten konden leveren. Aangezien ze meer en meer ertoe overgingen om geheel nieuwe, zwaardere bepantsering en andere bewapening toe te voegen, werden in toenemende mate alleen nog maar standaard onderstellen betrokken. Mgebrov, een kapitein in het Tsaristische leger, besloot een paar pantserwagens te ontwerpen op basis van deze Westerse onderstellen. Zijn eerste creatie was de Mgebrov-White. Deze voor zijn tijd modern ogende pantserwagen beschikte over een schuingeplaatste bepantsering, waardoor pels). Dit gaat probleemloos. Ik heb de ene toren naar achteren gericht als rugdekking en de ander naar voren. De onderdelen heb ik aan elkaar gelijmd met gewone secondelijm in gelvorm. Met deze lijm heb ik ook de metalen voorwielophanging samengebouwd.

Om het model te verlevendigen kunnen de wielen in een schuine stand worden geplaatst. Na het drogen kunnen er in de romp gaatjes voor deurklinken en andere kleine metalen onderdelen worden geboord. Hoewel het model zich eenvoudig laat bouwen zijn de metalen inlaattunnels lastig te bevestigen. Ze hebben een relatief hoog gewicht en maar een klein oppervlak om mee te worden vastgelijmd aan het model. Hierdoor hebben ze de neiging van het model af te vallen voordat de secondelijm voldoende is gedroogd. Uiteindelijk lukte het me, met veel vijven en zessen, om ze netjes op hun plaats te krijgen. Een soortgelijk probleem doet zich voor bij het aanbrengen van de zware metalen koplamp op de motorkap en bij de pantserplaten die de mitrailleurs moesten beschermen. Bij deze laatstgenoemde pantserplaten ontbreken trouwens de verbindingsbeugels. Deze kunnen eenvoudig zelf worden gemaakt van een dun stripje plastic plaat, zoals dat wordt gebruikt voor de transparant plastic omslagen van rapporten en zo.

De breedte van deze beugels is 1 millimeter. De metalen kijksleuven voor de chauffeur waren bij mijn model onvolledig gegoten. Dus heb ik ze vervangen door een paar onderdelen uit de spares box. Van een oude Italeri Panzerkampfwagen IV kit (eveneens in 1/35) vond ik de kijksleuven zoals die aan de binnenkant van de torenluiken waren aangebracht. Deze heb ik schuin afgevijld. Vervolgens kon ik ze probleemloos op het model aanbrengen. Nu is de tijd gekomen om de wielen aan te brengen die ik in de tussentijd al had geschilderd. In tegenstelling tot de echte Mgebrov-Renault is dit model vederlicht en hoef je dus niet bang te zijn dat het model door zijn wielen zakt, ondanks vijandelijke kogels konden afketsen. Een voor die tijd zeer innovatief idee; (de Russen en de Duitsers zouden pas eind jaren dertig deze techniek op grote schaal gaan toepassen in zowel hun pantserwagens als tanks). De Mgebrov-Whites waren zwaar bewapend met twee Maxim mitrailleurs in twee onafhankelijk van elkaar opererende torens. Aan de achterkant van de pantserwagen bevond zich tevens een 37 mm Hotchkiss kanon dat met zijn geschutstoren niet had misstaan op een oorlogsschip(!). Het is dan ook niet verwonderlijk dat deze pantserwagens zo zwaar waren dat het onderstel overbelast dreigde te raken. In 1915 waren de pantserwagens gereed (in een zeer beperkt aantal). Ze werden ingezet bij de verdediging van Tbilisi (thans gelegen in Georgië) tegen de Turken. In de zomer van 1916 werden ze teruggeroepen door de Izorski fabriek voor groot onderhoud, om daarna opnieuw te worden ingezet aan het front in de Kaukasus. Naast de Mgebrov-White ontwikkelde Mgebrov de Mgebrov-Renault.

Mgebrov koos voor een standaard Renault onderstel. Zijn belangrijkste doel was gewichtsbesparing. Hij verving de grote driehoekige geschutskoepel bovenop de pantserwagen door twee praktische, cilindervormige koepels met elk één Maxim mitrailleur. De geschutskoepel met het 37 mm kanon op de achterkant van de pantserwagen kwam te vervallen. Hiermee kwam de bewapening in lijn te liggen met de toen min of meer geldende standaard in het Tsaristische leger. Het gewicht was hierdoor teruggebracht van 3,4 ton naar 2,4 ton. Met zijn strakke, schuingeplaatste bepantsering en ranke silhouet was de pantserwagen zijn tijd ver vooruit. Het voertuig zag eruit als een gepantserd racemonster en was in staat om snelheden van wel 55 kilometer per uur te halen op goede wegen. De pantserwagen werd in ieder geval ingezet in Estland, waar de Duitsers in maart 1918 in de stad Narva er in slaagden om een exemplaar inleiding Ten tijde van het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog hadden enkele Russische ingenieurs pogingen gedaan om gepantserde voertuigen te ontwikkelen. Zo was de Mendelejev tank een soort rechthoekige, gepantserde kist op rupsbanden die door zijn onderstel kon zakken om met zijn geplande 127 mm kanon vijandelijke fortificaties te lijf te gaan.

De tank werd uiteindelijk nooit gebouwd. Een ander opzienbarend ontwerp was de Tsarentank. Deze ‘tank’was vernoemd naar zijn financier, Tsaar Nicolaas de Tweede, en was het verspreidde terwijl het wegbrandde. Wat voor materiaal het precies is weet ik echter niet, hoewel een kennis opperde dat het mogelijk om polymeer ging. Aangezien er het een en ander aan dit model geschuurd en geboord dient te worden, is het zeer raadzaam om tijdens die bewerkingen een goed beschermend mondkapje voor te doen. De maker van dit model, een Rus uit Penza, heeft een model van wisselende kwaliteit gecreeerd. De resin onderdelen zijn zonder meer van goede kwaliteit; de metalen onderdelen zijn wat minder goed geslaagd en doen wat grover en primitiever aan. Toch is de detaillering van een behoorlijk niveau. Slechts hier en daar ontbreekt een klinknageltje of is er een gaatje achtergebleven ten gevolge van het gietproces. Er is geen decalvel bijgeleverd. De bouwbeschrijving bestaat uit één “exploded view” en laat qua plaatsing enigszins aan duidelijkheid te wensen over. Schilderinstructie en informatie over de markeringen ontbreken.

De bouw

Bij het wassen van de onderdelen bleef de romp drijven. Dat de romp hol is verklaart het lage gewicht van het model niet. Er is geen interieur aanwezig, waarschijnlijk omdat hierover praktisch niets bekend is. De echte diehards onder ons kunnen natuurlijk zelf een onderstel maken, maar hier is in de praktijk niet veel van te zien omdat de bepantsering helemaal doorloopt tot aan de chassisbalken en doordat de pantserwagen relatief laag op zijn wielen staar. Zoals bij het merendeel van resin modellen, begint het bouwen met het bijwerken van de onderdelen. Door de relatief goede kwaliteit van zowel de metalen als de resin onderdelen dienen er alleen wat braampjes te worden weggevijld en -geschuurd. Op de resin onderdelen hoeven alleen maar een paar klinknagels opnieuw te worden aangebracht. Ik ben begonnen met het samenvoegen van de resin onderdelen (de romp, de cilindrische achterromp en de twee geschutskoeFransen en de Britten konden leveren. Aangezien ze meer en meer ertoe overgingen om geheel nieuwe, zwaardere bepantsering en andere bewapening toe te voegen, werden in toenemende mate alleen nog maar standaard onderstellen betrokken. Mgebrov, een kapitein in het Tsaristische leger, besloot een paar pantserwagens te ontwerpen op basis van deze Westerse onderstellen.

Zijn eerste creatie was de Mgebrov-White. Deze voor zijn tijd modern ogende pantserwagen beschikte over een schuingeplaatste bepantsering, waardoor pels). Dit gaat probleemloos. Ik heb de ene toren naar achteren gericht als rugdekking en de ander naar voren. De onderdelen heb ik aan elkaar gelijmd met gewone secondelijm in gelvorm. Met deze lijm heb ik ook de metalen voorwielophanging samengebouwd. Om het model te verlevendigen kunnen de wielen in een schuine stand worden geplaatst. Na het drogen kunnen er in de romp gaatjes voor deurklinken en andere kleine metalen onderdelen worden geboord. Hoewel het model zich eenvoudig laat bouwen zijn de metalen inlaattunnels lastig te bevestigen. Ze hebben een relatief hoog gewicht en maar een klein oppervlak om mee te worden vastgelijmd aan het model. Hierdoor hebben ze de neiging van het model af te vallen voordat de secondelijm voldoende is gedroogd. Uiteindelijk lukte het me, met veel vijven en zessen, om ze netjes op hun plaats te krijgen. Een soortgelijk probleem doet zich voor bij het aanbrengen van de zware metalen koplamp op de motorkap en bij de pantserplaten die de mitrailleurs moesten beschermen. Bij deze laatstgenoemde pantserplaten ontbreken trouwens de verbindingsbeugels. Deze kunnen eenvoudig zelf worden gemaakt van een dun stripje plastic plaat, zoals dat wordt gebruikt voor de transparant plastic omslagen van rapporten en zo. De breedte van deze beugels is 1 millimeter.

De metalen kijksleuven voor de chauffeur waren bij mijn model onvolledig gegoten. Dus heb ik ze vervangen door een paar onderdelen uit de spares box. Van een oude Italeri Panzerkampfwagen IV kit (eveneens in 1/35) vond ik de kijksleuven zoals die aan de binnenkant van de torenluiken waren aangebracht. Deze heb ik schuin afgevijld. Vervolgens kon ik ze probleemloos op het model aanbrengen. Nu is de tijd gekomen om de wielen aan te brengen die ik in de tussentijd al had geschilderd. In tegenstelling tot de echte Mgebrov-Renault is dit model vederlicht en hoef je dus niet bang te zijn dat het model door zijn wielen zakt, ondanks dat de wielen dienen te worden vastgelijmd aan afgeplatte schijfjes en niet aan echte assen. Wel is het verstandig het model een nachtje ondersteboven te laten drogen, zodat de secondelijm goed kan uitharden. Toen mijn model eenmaal op zijn wielen stond bleken deze goed te zijn uitgelijnd. Uitrustingsstukken voerden de Mgebrov-Renaults niet mee; waardoor de strakke lijnen van het model goed zichtbaar blijven.

Beschildering

De Mgebrovs van het Tsaristische leger en het latere Rode Leger werden doorgaans gespoten in een kleur groen. Matt Forest Green (Humbrol nummer 150) is hiervoor geschikt. Begin jaren twintig werden alle pantserwagens door het Rode Leger geheel lichtgrijs gespoten, maar ik heb geen foto’s gevonden waaruit blijkt dat dit ook op de Mgebrovs werd toegepast. Of de Duitsers het door hen buitgemaakte exemplaar hebben overgespoten is mij onbekend. De Maxim mitrailleurs zijn afgewerkt met Gun Metal (Tamiya XF 10). Voor de banden heb ik Matt Blue Grey (Humbrol nummer 79)

Afwerking en afronding Ongetwijfeld zullen deze pantserwagens behoorlijk wat modder en stof te verduren hebben gehad, alleen blijkt dit niet uit de foto’s die ik heb gezien. De daarop afgebeelde voertuigen zien er goed onderhouden uit. Ik heb mijn model licht ‘geweathered’ door het aanbrengen van grafietpoeder, zodat de klinknagels een afgesleten indruk maken. Haal je wijsvinger langs een vochtig doekje en strooi er wat grafietpoeder op. Wrijf dit vervolgens voorzichtig in op het oppervlak, totdat je de juiste mate van verwering hebt bereikt. Borstel en blaas het overtollige poeder voorzichtig weg.

In 2014 is het een eeuw geleden dat de Eerste Wereldoorlog uitbrak, dus is het interessant om eens te zien dat het toen niet altijd om achterhaalde, soms wat lachwekkende technologie ging, maar dat er ook toen al zeer visionaire ontwerpers en constructeurs waren die met baanbrekende ideeën kwamen. Het model biedt wellicht wat minder mogelijkheden wat betreft kleurenschema’s en weathering dan andere modellen. Een ander nadeel is dat je een mondkapje zult moeten voordoen bij het schuren van de resin (of polymeren?) onderdelen. Wat dat betreft is het misschien maar beter ook dat dit model niet meer verkrijgbaar is. Alleen jammer dat er nog geen goede spuitgiet vervanging voor is. Wellicht dat Takom of Meng Models dit gat kunnen opvullen, want het blijft een aansprekende, zij het relatief onbekende, pantserwagen die zijn tijd ver vooruit was.

Bouwer en Reviewer: Arlo Werkhoven

major mgbrov

Referenties:

http://armoredcars-ww-one.blogspot.nl/2011/12/soviet-renault-mgebrov-armored-car#uds-search-results

Gepubliceerd in MIP 2014-4