De vakantie weerhield weinigen om de regioavond te bezoeken, want er werden 36 aanwezigen geteld, inclusief de bouwers van Haarlemmermeer en vijf bezoekers van andere regio's. Die bouwers lijken in aantal toe te nemen, zodat hun tafel zelfs te klein was. Ook de modellentafel was royaal gevuld.
Om te beginnen noem ik de twee schepen van onze scheepsbouwer Rob. De USS Oregon, meer dan 100 jaar geleden gebouwd, en HM De Ruyter uit 1941. Verder een listige constructie om tweedekkers goed uit te lijnen met daarin een Gloster Gladiator in aanbouw. Twee diorama's: één met een stukje Afrikakorps en één met dinosauriërs in een prehistorisch landschap. Weer een heel andere aanblik boden een stel soldaten en kanonnen uit de slag bij Waterloo. In aanbouw stonden er een locomotief en twee pantservoertuigen, LVT geheten. Daartussen nog een Stuart tank. Slechts drie auto’s deze keer, alle klassieke raceauto's, schaal 1:24.
Zoals gewoonlijk verder veel vliegtuigen. Om met de grootste schaal te beginnen: een P-47 in 1:32 (en dat is een flink gevaarte) en een Fokker D.XXI in aanbouw. In 1:48 een F-4 Phantom in aanbouw, een Spitfire, een FW-190, een P-40N (KNIL) en een T-33 (KLu). Daarnaast een P-400, de exportversie van de Airacobra in een fictieve Nederlandse outfit. Uiteraard een flinke partij 1:72 vliegtuigen. Een opsomming zonder garanties voor compleetheid: vijf Fokkers (C.VIIw, FK.43 Fokhoven, twee keer C.IA, C.Vw en S-11), een NH-90 in KLu kleuren, vier Spitfires, een Bf-108 Taifun, een Bristol Buckmaster, een Moscharev LT, drie K-8 Karakorums van exotische luchtmachten, een Strikemaster, een Jet Provost, een Fisher XP-75, een DH-110 Sea Vixen in een zeer opvallend zwartwitschema, een Pilatus PC-21 en een Bae Hawk.
Deze keer was er geen presentatie, en er is weer behoefte aan mensen die iets interessants aan den volke willen meedelen.
Dick Boogaard
Opmerking: de IPMS website laat de foto's verkleind zien. Als je de pagina vergroot tot 130% zie je de foto's in volle resolutie. Gebruik hiervoor bijvoorbeeld de toetscombinatie Ctrl en +
Het fotoverslag is erg groot deze keer, aangezien er 47 modellen op de tafels stonden. Onze dappere fotograaf Rody had er zowat een avondtaak aan.
Rob van Basten was bezig een Roden 1/48 Gloster Gladiator Mk 1 te bouwen. Hij liet het model zien in een lasergesneden triplex hulpconstructie speciaal voor de bouw van tweedekkers, een product van JH Models uit Tsjechië. Rob vond deze bouwmal "niet al te handig, maar bruikbaar".
Willem Lesterhuis had de Revell 1/32 P-47D gebouwd zoals gevlogen door 'Gabby' Gabreski, de meest succesvolle Amerikaanse piloot van de tweede wereldoorlog met 28 air-to-air kills (alle in de Thunderbolt). Revell was niet al te duidelijk met de verfinstructies, en Willem vraagt: 'Wie weet de kleuren van de bovenkant van de vleugel?'
Patrick Verschut had een MPM 1/72 Yokosuka E14Y 'Glen' meegenomen. Deze short run kit had wat ongemakkelijkheden, nog afgezien van de flinke hoeveelheden flash aan de onderdelen. Zo ontbraken de verbindingspinnetjes waardoor het oplijnen van de romp en de drijvers een lastige klus was. De drijversteunen hadden ook de hinderlijke neiging snel te breken. Daarnaast was de linker drijver-vleugelsteun verkeerd ontworpen, omdat hij gelijk is gemaakt aan de rechter steun. Deze steun paste zodoende niet en moest aangepast worden.
René Erhart toonde nogmaals zijn Hasegawa 1/48 F-4E in aanbouw. De romp is gelijmd, maar de vleugel is nog los.
Frits Krieg had twee 1/48 modellen gebouwd van Otaki, een Japans merk dat midden jaren tachtig ophield te bestaan. Bovenaan de Spitfire VIII met de markeringen van 145 Squadron (ZX), Squadron Leader Mckay (M). Onderaan de Focke-Wulf 190A-8 met de grote zwarte adelaar van Jagdgeschwader 2 'Richthofen'.
Dick Boogaard had weer drie 1/72 modellen meegenomen voor de modellentafel. Bovenaan de Matchbox 1/72 Percival Provost T1, een RAF propellertrainer waarbij leerling en instructeur naast elkaar zaten, in de kleuren en markeringen van de Central Flying School. In het midden de Valom 1/72 Bristol Buckmaster, dit was een trainer voor bemanningen van bommenwerpers, waarvan er 112 gebouwd zijn. Onder de Mikromir 1/72 Moskalev LT (Samoljot-23), een bizar concept voor een laagvliegend aanvalsvliegtuig. Bizar omdat er een extra lang eenwielig landingsgestel uitgeklapt kon worden, zodat het vliegtuig op enkele meters boven de grond kon vliegen / rijden. Een soort terreinvolgradar maar dan helemaal anders.
Luuk Boerman had drie 1/48 vliegtuigen gebouwd met zijn eigen decals. Bovenaan de Great Wall Hobby 1/48 T-33A, gebouwd als toestel van 313 squadron op Woensdrecht eind jaren vijftig (Dutch Decal 48062). Daaronder de Hasegawa 1/48 P-400 (het exportmodel van de P-39 Airacobra) met fictieve markering van de Dutch Decal 'Fact & Fiction' decalsheet, en als laatste de Hasegawa 1/48 P-40N met dezelfde maar dan met niet-fiktieve markeringen. Dit toestel was 'Streamline Babe' genaamd.
Joop Gelauff had drie toestellen meegenomen. Bovenaan de KP 1/72 Me-108 Taifun. KP heeft hiervoor de mal van Fly uit 2013 gebruikt. Joop heeft dit model recht uit de doos gebouwd en er een Nederlandse versie van gemaakt: het KNIL vloog aan het begin van de oorlog met enkele gemilitariseerde (ex-civiele) toestellen in Indië. Daaronder staat de CMR 1/72 Fokker S-11. De wielpoten en de propeller waren niet goed, die heeft hij zelf gemaakt. Nog lastiger was dat de canopy kapot was en gerepareerd moest worden. Onderaan de Revell 1/72 NH-90, ook in Nederlandse uitvoering en recent gebouwd. De Revell-kit is gebaseerd op een prototype voor de landmachtversie. Joop heeft daarom veel zelf moeten maken voor de Nederlandse versie: het gehele interieur is nieuw (dat van Revell paste zelfs niet), de rotorbladen moesten in de juiste kromming worden gebracht en alle beugels heeft hij zelf gesoldeerd.
Rody Verkruissen presenteerde twee Spitfires en een Seafire in 1/72. De twee Spitfires Mark I/II van de Battle of Britain Memorial Flight heeft Rody recht uit de doos gebouwd. De bovenste is de nieuwe Airfix uitvoering met onder andere gegraveerde lijnen, de onderste is een oude Airfix-mal met opliggende lijnen. De Seafire LF11 heeft Rody gebouwd van een Italeri Spitfire Mark V, voorzien van een propeller uit de KP-IPMS doos, Academy Mustang uitlaten, een luchtfilter van een Mark IX en een vanghaak uit een onbekende kit. De modellen waren zijn eerste die gespoten waren met een airbrush. Hij had hiervoor een set Vallejo acryl met RAF en FAA kleuren gebruikt, en het was allemaal voorspoedig verlopen.
Rob Hamann had maar liefst vijf 1/72 modellen meegenomen. We beginnen met een LF Models Fokker C.V-W, die in Zweedse dienst als S.6H werd aangeduid. De Zweden hadden er zelf drijvers onder gezet, en met succes, iets wat Fokker zelf niet gelukt was. Vervolgens de Choroszy Modelbud Fokker C.VII-W. Dit drijvervliegtuig van de MLD had zelfs nog een anker aan de romp hangen, links van de cockpit. Vervolgens twee Omega Models 1/72 Fokker C.Ia's die de Luchtvaartafdeling in 1929 zelf heeft voorzien van een nieuwe motor in plaats van de oorspronkelijke BMW. De '496' werd voorzien van een Armstrong Siddeley Mongoose, maar het bleef bij één exemplaar. De resterende kisten kregen een Armstrong Siddeley Lynx, zoals de '529' heeft. Als laatste de scratch FK.43 Fokhoven, met de laatste details zoals een iets grotere prop. Rob gaat er nu nog eentje bouwen, maar dan de originele vooroorlogse FK.43.
Johan Bijl had de Tamiya 1/48 Spitfire Mk Vb gebouwd als de 'AGM' van Captain Adolph G. Malan van 74 squadron. Johan bouwt meestal recht uit de doos, en concentreert zich vooral op het schilderwerk en de verwering. Aangezien de meeste bouwers van Zuid-Holland hun modellen niet verweren, is het verschil opvallend.
Edu de Roos toonde zijn Silver Wings 1/32 Fokker D.XXI in aanbouw. Het was een lastig te bouwen model, dat veel kleine aanpassingen nodig heeft om alles te laten passen. Een voorbeeld was het freeswerk achter in de romp, waar de detaillering stopt, omdat anders het interieur niet past. Edu had de buizenconstructie achter de piloot van Albion buis gemaakt.
Meindert de Vreeze wil graag van iedere luchtmacht een toestel hebben, en hij had een aantal exotische voorbeelden daarvan meegenomen. Als we de overzichtsfoto volgen van links naar rechts zien we eerst een Airfix 1/72 Strikemaster Mk 84 van Singaporese luchtmacht, die hij gebouwd had met een Xtradecal set die maar liefst 19 opties had. Vervolgens een Airfix 1/72 Jet Provost T.51 van de Sri Lanka Air Force, eveneens gemaakt met Xtradecal decals. Helaas is hiervan geen detailopname gemaakt. Beide zijn gebouwd van de mooie Airfix-kit die vorig jaar is uitgekomen. Het platform was verder gevuld met drie Trumpeter 1/72 K-8 Karakorums, een Chinese trainer die vergelijkbaar is met de BAe Hawk. De eerste is in de kleuren van de 'Namibiese Lugmag' ofwel Namibian Defence Force Air Wing (NDFAW). De tweede K-8 (niet apart gefotografeerd) is geschilderd in de kleuren van de Zambia Air Force. De derde is uitgevoerd als toestel van de luchtmacht van Myanmar (vroeger Birma). Alle K-8 modellen zijn gemaakt met decals van het kleine merk 'El Presidente Decals', dat ondanks de Latijns-Amerikaans aandoende naam gewoon uit Groot-Brittannië komt.
Peter Booij toonde vier modellen: een Valom 1/72 Fisher XP-75, Xtrakit 1/72 DH Sea Vixen FAW1, een Italeri 1/72 BAe Hawk, en een 3D-Blitz 1/72 Pilatus PC-21. De Fisher XP-75 was een project van de Amerikaanse luchtmacht om een toestel te bouwen met een hoge klimsnelheid. Daarvoor werd gebruik gemaakt van dubbele Allison V-1710 motoren die achter de cockpit geïnstalleerd waren. Na een paar prototypes werd het project gestaakt. De achterste helft van de canopy klopte niet, die heeft Peter zelf verbouwd. De Sea Vixen had hij al een aantal jaren geleden gebouwd. Het was een vervelende kit om te bouwen omdat hij veel correcties nodig had. Zo klopte de luchtinlaat niet en was de vleugel te dik. Het model heeft een apart kleurenschema van een testkist voor Martel raketten voor de Buccaneer. Helaas is van de overige twee modellen alleen een onscherpe foto beschikbaar, ik denk dat de fotograaf aan de zuurstof moest aan het einde van de tafel. De BAe Hawk had Peter recht uit de doos gebouwd als Zwitserse trainer. De Pilatus PC-21 was een recent gebouwde kit. Peter dacht dat fabrikant '3D-Blitz' de kit heeft laten produceren door Italeri, dit vanwege het arrangement van de onderdelen op de sprues. Hij heeft de kit recht uit de doos gebouwd en er alleen een antenne toegevoegd. Peters enige opmerking was dat de radiator slecht paste. Deze proptrainer moet vliegen als een jet, daarom staat de motor een pietsie naar links en zorgt het besturingssysteem voor de rest.
Rob van Basten toonde twee scheepsmodellen. De Pacific Crossroads 1/350 De Ruyter was nog in aanbouw. Dit Russische merk maakt fraaie maar ook dure resin scheepsmodellen. De 'De Ruyter' was een lichte kruiser die in 1936 in dienst kwam, en in 1942 tijdens de slag om Java ten onder ging. Het schip was recentelijk nog in het nieuws toen bleek dat het wrak helemaal verdwenen was, van de zeebodem geroofd om te verkopen als oud ijzer. Robs tweede model was de Glencoe Models 1/225 USS Oregon. Dit slagschip kwam in 1893 in de vaart, en heeft zelfs nog dienst gedaan in WOII. Het was toen al gedeeltelijk gesloopt (de bovenbouw was verwijderd) maar het kon nog dienst doen als munitiemagazijn. Pas in 1956 werd het schip definitief gesloopt. Rob heeft het model geschilderd in het eerste kleurenschema van het schip.
Frans Verkruissen liet drie oude Merit 1/24 modellen zien, vanwege het enthousiasme waarmee de vorige avond zijn andere Merit modellen begroet werden. Bovenaan de Cooper 500 Mk IX, een klein Formule 3 race-autootje uit 1956, en het begin van het succes van Cooper als fabrikant die later Formule 1 kampioen werd. In het midden de Gordini Type 16 uit 1952, een Formule 2 auto die ook in Formule 1 wedstrijden meedeed en een paar keer derde werd. Onderaan de Connaught Type B uit 1956, een matig succesvolle Formule 1 auto, die één keer derde is geworden. De 'Type B' staat ook bekend als de 'Syracuse' omdat de auto daar zijn enige overwinning boekte, in een race die geen deel uit maakte van het officiële kampioenschap.
Edu de Roos was begonnen met de bouw van een Waterloo (1815) diorama in de schaal 1/32. De figuren zijn uit de Italeri 1/32 '95th Regiment Green Jackets' doos. Hoewel we bij Waterloo meestal denken aan bontgekleurde uniformen, waren er ook al camouflagekleuren in gebruik. Edu had voor dit diorama ook een 'artillerietrein' gebouwd met als basis een Historex 1/32 kanon, aangevuld met een zelfgebouwde munitiekar. Verder was hij twee LVTs (Landing Vehicle Tracked) aan het bouwen: links de Revell 1/35 LVT-(A)1 Amtank, rechts de Italeri 1/35 LVT-4 Water Buffalo die voor troepentransport gebruikt werd.
Jan Edelenbos had een 1/35 'Deutsches Afrikakorps' diorama gebouwd. Het was een lunch-scene, met veroverde Engelse vrachtwagen, een Canadian Ford FGT van Tamiya. Verder was Jan bezig met een Stalingrad-diorama, waarvoor hij een Tamiya 1/35 M3A1 Stuart had gebouwd. Deze Stuarts werden onder het 'Lend-lease' programma aan de Sovjetunie geleverd. Van de 1676 stuks gingen er 443 tijdens het transport verloren.
Kees Onderwater toonde zijn half gebouwde CMK 1/35 BR.52 Kriegslok. De bouwdoos is in resin uitgevoerd, maar vrij sober qua detailering. Kees wilde de locomotief wat realistischer maken, en heeft daarvoor maar liefst vijf foto-ets sets van Voyager gebruikt, aangevuld met veel scratchwerk. Kees vindt dat soort modelbouw veel leuker dan een Trumpeter BR.52 recht uit de doos bouwen.
Annamarie Jongbloed presenteerde haar diorama-in-aanbouw van Tamiya 1/35 dinosaurussen uit het Mesozoïcum. Dit diorama was een noodzakelijk uitstapje omdat de reguliere Citroën-modellen door een verbouwing tijdelijk onbereikbaar waren. De dinosaurussen moeten nog geschilderd worden, en bij gebrek aan betrouwbare kleurinformatie zal dat toch wat fantasie vergen. Voor de begroeiing gebruikte Annamarie struikgewas dat in de treinmodelbouw wordt gebruikt, en ze heeft wat vezels uit een huisbezem geplukt.
Het was bijzonder druk voor een regioavond in de vakantietijd, maar daardoor extra gezellig. We hadden enkele leden van de regio Noord-Holland op bezoek, die zelfs een bouwer van Curaçao meebrachten. George vertelde dat er welgeteld vier modelbouwers op het eiland waren.
De leden van de Haarlemmermeer bouwen stevig door tijdens de avonden.
Op het biljart stond weer de gebruikelijke handel van leden, Ted's RC Shop en Robi Modelbouw.
Tekst: Rob de Bie & Patrick Verschut / Foto's: Rody Verkruissen & Patrick Verschut