De stormwaarschuwing weerhield meer dan 30 liefhebbers niet om de weg naar Rijswijk te vinden. De beste wensen voor een nieuw modelbouwjaar werden uitgewisseld en de gebruikelijke hapjes waren er ook.
Ook de modellentafel was weer goed gevuld. Om te beginnen deze keer het niet vliegende gebeuren met een behoorlijke verscheidenheid. De 'Footballer of Loos' (een figuur uit de Eerste Wereldoorlog), een historische figuur van Ierse origine, Napoleon, een locomotief met tender, een Oldsmobile en een Wolseley (beide uit 1904), een Rolls, een T-Ford tot pick-up verbouwd, een M10 tankdestroyer en een postkoets. Met andere woorden: er waren niet alleen vliegtuigen!
Ze waren er natuurlijk wel, om te beginnen de 1:48ers: een Nederlandse Spitfire en Avenger, een MiG-17, een F-18 in Blue Angels-kleuren, een Embraer Tucano in demokleuren en een Ta-152. In aanbouw was een P-40 schaal 1:24. Ten slotte de 1:72 afdeling met de Scheldemusch en de Scheldemeeuw in aanbouw van onze scratchbouwer, met een verkeerstoren erbij, verder een Fiat G-55, een HS-125 en Skyhawk en Mirage III in de Matchbox kleuren, een North American/Ryan Navion, een Heinkel 178 en een AU-23 Peacemaker.
Dick Boogaard
Opmerking: de IPMS website laat de foto's verkleind zien. Als je de pagina vergroot tot 130% zie je de foto's in volle resolutie. Gebruik hiervoor bijvoorbeeld de toetscombinatie Ctrl en +
Patrick Verschut had weer een oude kit gebouwd: de Supermodel 1/72 Fiat G55/S van midden jaren zeventig. Wederom een model met opliggende paneellijnen die hij heeft ingegraveerd. De lege cockpit heeft hij wat aangekleed, maar daar is met de kap erop niet zoveel meer van te zien. De uitdaging lag bij deze kit bij de camouflage die met 'omgekeerd' is aangebracht: het model is eerst bruin gespoten, daarna veel klontjes putty aangebracht en vervolgens is het model groen gespoten. Het toestel is in de torpedoversie, die eigenlijk niet verder gekomen dan de prototypefase; een voorserie van tien stuks werd door het einde van de oorlog niet eens gebouwd. Het betreffende toestel is nadien teruggebouwd naar een 'Serie 1' toestel en deed dienst in de naoorlogse Italiaanse luchtmacht.
Rob Hamann had zijn 1/72 scratchbuilt Scheldemeeuw (met rode romp) weer meegenomen, die iets verder gevorderd was. Dit ondanks een paar sloopbeurten omdat hij niet goed naar de foto's had gekeken. Zo moest de romp een andere achterkant krijgen en waren de staartbomen te dik. Wat is secondelijm toch lekker, even druk uitoefenen en het zegt pang zonder het plastic te beschadigen. De verf beschadigt wel, dus dat moet dan even over. Ter vergelijking was ook de oorspronkelijke landversie van de meeuw aanwezig, de Scheldemusch (PH-AME). De vleugels en staart van de Scheldemeeuw waren vrijwel hetzelfde als die van dat toestel. Daarnaast toonde Rob wat decormateriaal: de aloude RAF verkeerstoren van Airfix, maar dan in een smetteloos burgerjasje (daar moet nog wat aan gedaan worden), foto-ets ladders en werkplatforms, een windzak van Flightpath (zo te zien was het windstil in ons zaaltje), een moderne vliegtuigtrekker en een vijftiger jaren vliegtuigtrap met KLM decals van Aircraft in Miniature, alles 1/72.
Dick Boogaard had weer drie 1/72 modellen meegenomen. Bovenaan de High Planes Fairchild AU-23, een poging om de Pilatus Turbo Porter om te bouwen tot counter-insurgence vliegtuig. Dat lukte niet en het toestel dook op in Thailand en bij Air America (CIA). In het midden de Valom North American (later Ryan) Navion, een vierpersoons passagierstoestel met vleugels en staart van de Mustang. Het is in Korea gebruikt als verbindingsvliegtuig. Onderaan de Special Hobby Heinkel 178, het eerste straalvliegtuig, dat in 1939 zijn eerste vlucht maakte.
Edu de Roos had de Vintage Fighter Series 1/24 Curtiss P-40 al een tijdje op de plank liggen. Hij wil minimaal één 1/24 vliegtuig per jaar maken, dus in het nieuwe jaar meteen begonnen. Zoals gewoonlijk wordt het model recht uit de doos gebouwd. De bijgeleverde piloot blinkt niet uit in natuurgetrouwheid en is ronduit plomp te noemen. Maar 1/24 piloten zijn niet of nauwelijks te verkrijgen, dus Edu heeft hem toch maar gebruikt, met aanpassingen zodat hij met zijn voeten op de pendalen staat. De V12 motor is redelijk gedetailleerd en goed passend in te bouwen. Helaas zie je straks alleen maar de bovenkant als je de motorkap ervan af haalt, maar gelukkig hebben we de foto's nog. Wel gek dat er twee soorten plastic gebruikt wordt. Dat van de romp is keihard en breekt makkelijk, uitkijken dus met losmaken van de sprue. Nu gaat Edu puzzelen wat de te gebruiken kleuren zijn voor een 'Flying Tigers' (American Volunteer Group) kist.
Frits Krieg had zijn Dragon 1/48 Focke Wulf Ta 152H-1 recht uit de doos gebouwd. Daarbij waren er wel wat problemen: het plastic was hard en glimmend, de bouwtekening was niet altijd even duidelijk, en de passing van het model liet wat te wensen over. De decals zijn echter van goede kwaliteit. Het model is gespoten met Vallejo verf. Als je de kwaliteit van het model afzet tegen de aankoopprijs dan is het model duur betaald. Waarschijnlijk komt dat doordat men het model te geavanceerd wilde maken, een bekend probleem van Dragon. De Ta 152 werd veel gebruikt voor het beschermen van de Me 262 bij het landen en opstijgen tegen geallieerde aanvallende jagers.
Luuk Boerman
Jaap de Vries had een Hobby Boss 1/48 Embraer EMB 312 (T-27) Tucano van het Braziliaanse team 'Esquadrilha da Fumaca' gebouwd. Het was een goed passend model, de decals zijn van Caracal.
Leo Ripken had weer drie nieuwe Matchbox 1/72 modellen 'au naturel' gebouwd. Bovenaan de A-4N Skyhawk uit eerste doos met IDF/AF decals, die later onder druk van de export vervangen werd door andere decaloptie. Leo meldde dat er heel veel lood in de neus nodig was. In het midden de Mirage IIIC met decals voor de Suid-Afrikaanse Lugmag. De plastickleuren vloeken behoorlijk met de echte kleuren, namelijk blank metaal. Onderaan de HS 125 Series 600, een moeilijk te vinden model, mogelijk omdat het toendertijd niet goed verkocht. Dit was de makkelijkste Matchbox kit ooit, "een blinde zou dit model kunnen bouwen" aldus Leo.
Brian Kirwan had een Smer 1/48 Mig 17F recht uit de doos gebouwd, en afgewerkt met deels kitdecals en deels eigen decals. Het kleurenschema is van een toestel van de Angolese luchtmacht (FAPA-DAA) van eind jaren zeventig, dat waarschijnlijk door Cubanen werd gevlogen. Er zijn veel tegenstrijdige kleurprofielen van Angolese toestellen op internet te vinden - Brian had voor dit toestel maar liefst vier verschillende gevonden! Uiteindelijk heeft hij het profiel uit Tom Coopers 'African MiGs' gebruikt als basis voor het patroon en de kleuren. Het is een mooie kit te bouwen met niet al te veel onderdelen. Dit model is ook verkrijgbaar van Airfix en Mistercraft.
Rody Verkruissen had zijn Kinetic 1/48 F-18 van de Blue Angels recht uit de doos gebouwd. Het model is gespoten met Vallejo.
Edu de Roos bracht het grootste model van de avond mee: een Lindberg 1/16 Concord Stage Coach, echter nog zonder de paarden. Volgens Edu blinken Amerikaanse kits in de regel niet uit qua verfijning, maar in 1 op 16 schaal is het wel goed te doen. Alles past wel zo'n beetje, na wat gietrandjes wegwerken. De beschrijving is ook niet om naar huis te schrijven, maar Edu had al meer van Lindberg gebouwd dus er was wel uit te komen. Nu moeten de paarden nog geschilderd worden, wat een kunst op zich is. Dan wordt het geheel op een plank gemonteerd, want met losse paarden en koets is het geheel niet te vervoeren. Hij had er echt plezier aan beleefd, het is weer wat anders om te bouwen.
Rody Verkruissen had twee Airfix 1/32 automodellen van vader Frans gekregen aangezien hij ze dubbel had. Bovenaan een Rolls-Royce uit 1905, handgeschilderd met Humbrol. Onderaan een T-Ford, omgebouwd tot een pick-up met een bak van een Pyro Ford. Ook dit model is handgeschilderd met Humbrol.
Frans Verkruissen bracht ook twee automodellen mee, maar dubbel zo groot, schaal 1/16. Bovenaan de Midori Wolseley uit 1904. Het model is uit 1970 en is leuk om te bouwen. Dit ondanks dat het een gemotoriseerd model is, heeft dat de uitstraling geen geweld aangedaan. Onderaan de Aurora Oldsmobile Curved Dash uit 1904. Dit was een ander verhaal: deze had Frans als wrak gekocht om om te bouwen tot een 'light delivery van'. De materialen voor de ombouw zijn allemaal reststukken van oud reclamemateriaal en verpakkingen in allerlei diktes. Het resultaat tot zover is te zien op de foto.
Peter Lochmans was een Italeri 1/24 Scania 144 aan het bouwen. Hij bouwt hem voor een kennis, gepensioneerd vrachtwagenchauffeur, die zo'n truck reed. Peter heeft al een nieuwe brandstoftank en een gereedschapskist voor het model gebouwd (rechtsboven), maar heeft het probleem van de decals nog niet opgelost.
Wim Hoogendoorn had wat nieuwe aankopen uitgestald, waaronder twee kits uit Letland, van A&N Model Trucks. Bovenaan een resin cabine van een Volvo, onderaan een 8x4 chassis dat grotendeels van foto-ets is.
Edu de Roos had een Tamiya 1/35 M10 Tank Destroyer gebouwd in het kader van zijn 'Red Ball Highway' project. Recht uit de doos, perfecte pasvorm en leuke details (want Tamiya).
Wim Klerk had de Meng 1/35 Merkava Mk3D Early als recensiemodel voor de MIP gebouwd, zodoende zoveel mogelijk recht uit de doos gebouwd volgens de beschrijving van de fabrikant. Tegenwoordig moet een recensie binnen drie maanden klaar zijn inclusief verslag, en daar had Wim zijn handen vol aan gehad. De kit valt op door uitmuntend spuitgietwerk en soms fragiele onderdelen. Ook is de passing zo nauwkeurig dat het eerder te krap dan te ruim is. De gebruikte verf is voornamelijk Vallejo Model-Air grijze grondverf, alleen de 'highlights' zijn met een normale Model-Air kleur gespoten. Op de onderste foto de Tiger Models 1/35 Panhard VBL Milan waar Wim mee bezig is. Hij had dit model gekocht op de ESM 2017 omdat het weer eens wat anders is. De kwaliteit van het gietwerk is wat matig, de passing van de onderdelen kan er mee door, maar verder is het een leuke kleine kit met veel inhoud. Het interieur is compleet, alle luiken deuren kunnen open of dicht gemonteerd worden, er zit een ets-setje bij, de sleepkabel is van metaal, twee type banden (acht totaal). Kortom tot nu toe een hoop bouwplezier.
Kees Onderwater had zijn Ironside 1/35 goederenwagon meegenomen. We hadden het model eerder gezien in februari 2018 in zijn grote treindiorama, maar was de wagon nog ongeweatherd en zonder decals. Hij had het dak verlengd en met aluminiumfolie bedekt voor een 'dakleer' effect. Kees had zich uitgeleefd met poeders van Vallejo, washes van AK en Mig en zijn eigen 'roest'. Dat had hij gemaakt van staalwol dat drie weken ondergedompeld was in een afgesloten pot met azijn; daarna de azijn weggegooid en het staalwol laten drogen. "Je weet niet wat je dan ziet" aldus Kees.
Leo Ripken had in november zijn Airfix 1/76 'Harrow School Class' locomotief al in geschilderde onderdelen laten zien. De assemblage bleek heel lastig, met veel wielen en veel drijfstangen. Leo heeft geprobeerd alles draaiend te houden, maar moest zich gewonnen geven en de boel toch vastlijmen. De tender rijdt wel. Hij heeft de set op een stukje HO-rail van Fleischmann gezet.
Edu de Roos had ook een figuur meegenomen: een Verlinden Productions 'Super Scale 120 mm' Napoleon. Het is een mooie resin kit, zestien onderdelen en een goede pasvorm. Het is handig om sommige onderdelen (zoals hoofd, laarzen, hoed en zwaard) van tevoren te schilderen. Met gel secondenlijm is resin goed te lijmen.
Brian Kirwan bracht ook twee figuren mee. Hij wilde eens wat anders dan vliegtuigen bouwen en zichzelf qua schilderwerk wat uitdagen. Bovenaan Tommy's War 1/32 'The Footballer of Loos'. Deze figuren worden door Darren Parker-Mead van Tommy's War uitgebracht ter herinnering aan de 'Great War'. Corporal Frank Edwards heeft tijdens de aanval van 1st Battalion London Irish Rifles op Loos op 25 september 1915 een voetbal gebruikt om zijn kameraden aan te moedigen om de aanval op Duits linies in te zetten. Hij heeft de aanval overleefd en kreeg een Victoria Cross voor zijn heldhaftigheid. De combinatie van een figuurtje met een gasmasker en een voetbal maakt dit voor Brian een bijzonder verhaal. De bouw en het schilderwerk waren vrij simpel, en hij heeft een kopie van een authentieke 'recruitment poster' van het regiment op zwart karton als achtergrond geplaatst. Onderaan Romeo Model 75 mm 'Brian Boru - High King of Ireland - 1014'. Brian Boru is de bekendste Ierse koning en wordt gezien als diegene die de macht van de Vikings in de elfde eeuw wisten in te dammen. Hij kwam om op Goede Vrijdag 1014, samen met zijn zoon en kleinzoon, tijdens de slag om Clontarf, net buiten de Vikingstad Dubh Linn (Dublin). Dit is een witmetalen figuur met prachtig gedetailleerde onderdelen die perfect in elkaar passen.
De kerst/nieuwjaarsdecoraties van Inter Amicos en de hapjes verzorgd door regiocoördinator Chris van Ravestein maakten de avond extra gezellig.
Tekst: leden / Eindredactie: Rob de Bie / Foto's: Rody Verkruissen en Patrick Verschut