Opnieuw zandhopen en omleidingen, maar toch waren er 34 aanwezigen. De gebruikelijke nieuwjaarswensen werden uitgewisseld en de clubkas bood zelfs ruimte voor wat versnaperingen.
De modellentafel was flink gevuld met opvallend veel 1:48 vliegtuigen. Om daarmee te beginnen: twee Italiaanse demo’s (een Fiat G-91 en een F-86), een P-51B, een Fokker E.V, een geheel zwarte T-38 Talon, een Ju-87, een B-25 in een merkwaardig kleurenschema (gebruikt bij filmopnamen), een Curtiss Seamew, twee Fokker G-1's met verschillende kleurenschema's, een A-10 Thunderbolt, een Spitfire, een Buffalo (KNIL-uitvoering) en tot slot een enkele helikopter: een Cobra. Aan de andere kant van de schaalgrootte zagen we de 1:32 Lancaster. Schaal 1:72 ontbrak ook niet: een DC-4, een Bristol 138, een Learfan en een Skyshark. Tenslotte in 1:144 een Boeing 737. Als uitloper van ons ESM-thema een 1/144 Ariane 5 en een 1/110 Jupiter-C met lanceertoren.
Rijdend materieel was er ook: een T-Ford met aanhanger, een 2CV pick-up, een tweetal jeeps samen met een Steyr Type 1500, een Chevy Bel Air, een Abrams tank en tenslotte een pantservoertuig op spoorrails, als ik het goed las een Autoblinda.
Het is nog vroeg, maar het eerste overleg over het te kiezen ESM-thema ging al van start. Probleem is het vinden van een 'trekker' voor het thema. Verder werd er overlegd over de presentaties waarmee onze bijeenkomsten regelmatig werden opgeluisterd. De aanvoer stagneert en er werd overlegd hoe dit weer op gang te krijgen. Er waren uiteindelijk genoeg aanmeldingen om de agenda van 2020 te vullen.
Dick Boogaard
Opmerking: de IPMS website laat de foto's verkleind zien. Als je de pagina vergroot tot 130% zie je de foto's in volle resolutie. Gebruik hiervoor bijvoorbeeld de toetscombinatie Ctrl en +
Het fotoverslag van Rody Verkruissen is weer lang met 34 modelfoto's, echter helaas hebben flink wat clubleden geen tekst opgestuurd. Sfeerfotograaf Patrick Verschut was afwezig, zodoende geen impressie van de gezelligheid.
Jaap de Vries had twee 1/48 modellen van het Italiaanse demoteam Frecce Tricolore meegenomen. Bovenaan een Hasegawa Canadair Sabre Mk4 (F-86E) met Tauro decals, een mooie kit om te bouwen. Onderaan een wat oudere kit van Revell/Esci van een Fiat G-91PAN met decals uit de doos. Dit model is nogal basic.
Luuk Boerman bracht twee modellen mee. Bovenaan een Tamiya 1/48 Buffalo van de RAAF gevlogen door het ML-KNIL tijdens de strijd om Java, gebouwd met Dutch Decals. Onderaan een Airfix 1/48 Hawker (Fokker built) Hunter F Mark 6 van de KLu, met Sidewinders, eveneens gebouwd met Dutch Decals.
Kees Kleijwegt toonde zijn Tamiya 1/48 North American P-51B. De kit heeft een prima passing en een mooi detailniveau. Het model is voorzien van diverse aftermarket sets, waarvan misschien de Quickboost propeller plus spinner het meeste effect heeft op het uiterlijk van het model. De spinner van de Quickboost set heeft een veel natuurgetrouwer profiel dan de spinner in de kit. Verder heeft Kees veel aandacht besteed aan het plamuren van de paneelnaden op de vleugels en het detailleren van de kanonnen. Het model is geschilderd met Alclad, Gunze en Tamiya verf, de decals komen van AMDG. De laatste zijn aangepast om een toestel te bouwen zoals dit eruit zag voor het aanbrengen van invasiestrepen en de zogenaamde 'Malcolm hood'.
Erik Leijdens bracht vier modellen mee. Bovenaan de Wolfpack 1/48 T-38 Talon, een heerlijke kit volgens Erik, mooi strak gegoten. Wel heeft hij nieuwe resin stoelen van Wolfpack gebruikt want de kitstoelen zijn erg spartaans. Het model is gespoten met Alclad gloss black. De decals zijn ook uit de kit en stellen een Talon voor van een U-2 squadron waarmee de vliegers hun uren op peil houden. Daaronder de Eduard 1/48 Fokker E.V, het eerste en tot nog toe enige WO1 model dat Erik gebouwd heeft. Een erg fijn maar fragiel kitje van Eduard. Door de minimale spandraden is het ideaal voor de eerste stappen in WO1-land. Het model is helemaal recht uit de doos op wat span- en bedieningdraadjes na. De lozenge decals gingen er gelukkig prima op. Vervolgens de Hasegawa 1/48 Ju-87B-2, ook een erg fijne kit. Airfix kwam er later ook met een maar Erik denkt dat dit toch de beste blijft. Zijn model stelt een machine voor van Luftwaffe in Libië in 1942. Op wat foto-ets voor de cockpit na wederom recht uit de doos. Gespoten met verf van Gunze aqueous. Als laatste de Czech Model 1/48 Curtiss SO3C Seamew, een 'short run' kit maar wel een erg goed bouwbare. Wel wat schuurwerk rond de motorkap gehad en om de resin cockpit er goed in te krijgen. Ook deze is recht uit de doos en gespoten met Gunze aqueous.
Benno Groot Wassink bracht zijn Revell/Italian Kits 1/48 F-86K mee. Een uitstapje naar vaderlandse bodem met een F-86K van de Koninklijke Luchtmacht. Het gepresenteerde model is de Q-885 van 700 sqn zoals die er uitgezien moet hebben, voor deze op de avond van 28 januari 1960 een kilometer of drie van mijn ouderlijk huis vandaan neerstortte. Als basis voor het model diende de 1/48 Revell F-86D. Deze werd voorzien van een nieuwe resin romp van Italian Kits. Het Revell gedeelte is prachtig gedetailleerd en heeft een perfecte pasvorm, maar het resin-gedeelte vereist aanzienlijk meer werk, maar is desondanks wel gedetailleerd. Gespoten met diverse tinten Alclad II. De registratie en kokardes zijn met behulp van spuitmaskers aangebracht. Het squadronembleem en de meeste kleine teksten zijn eigenhandig vervaardigde decals.
Frits Krieg had twee Fokker G-1 modellen meegenomen. Bovenaan de Classic Airframes 1/48 kit, een resin kit. Het model is aangepast met Fokker D21 motoren uit de reserveonderdelendoos. Frits heeft wat ramen in de romp laten vervallen en een nieuwe erbij gemaakt. Het model is niet helemaal getrouw aan de registratie: de '345' had Wasp-motoren en de afmetingen zijn anders, maar daar moet men maar doorheen kijken. De 345 stond in 1940 op Ockenburg en is in Duitse handen gevallen. Onderaan de nieuwe Mikro-Mir 1/48 kit, een spuitgietmodel. Deze is recht uit de doos gebouwd en gespoten met Vallejo verf. Frits heeft gekozen voor de registratie 307. Dit toestel stond in 1940 in een schuur van een boerderij op Texel. Deze is onbeschadigd in Duitse handen gevallen en heeft daarna met Balkenkreuzen gevlogen.
Dick Boogaard toonde traditiegetrouw drie modellen. Bovenaan de oude Frog/Novo 1/72 Bristol 138. In de jaren dertig speciaal gebouwd om een hoogterecord te vestigen. Ondanks het wat primitieve uiterlijk lukte het om 50.000 voet (15 km) te halen. De kit is simpel maar goed te bouwen. Helaas waren de decals te oud geworden, zodat de voorraad restanten te hulp moest komen. In het midden de Amodel 1/72 Learfan was het laatste ontwerp van Bill Lear. Het ontwerp had een merkwaardige keuze voor twee motoren die samen één duwpropeller aandreven. Baanbrekend was het veelvuldig gebruik van kunststof, waardoor het toestel heel licht bleef. Er zijn er drie gebouwd. Onderaan de Mach 2 1/72 Douglas A2D-1 Skyshark die was bedoeld om vanaf escort carriers te opereren, vandaar de keuze voor turboprops. De ontwikkeling werd ernstig vertraagd door voortdurende motorproblemen en ongelukken. Toen de escort carriers werden afgeschaft sneuvelde de Skyshark ook.
Jos van der Sluijs (Revell 1/72 DC-4), zoon (A-10) en kleinzoon Nick (AH-1 Cobra).
Rients Couperus had twee modellen gebouwd dan wel opgeknapt. Bovenaan een Esci 1/48 Macchi / Aermacchi Impala 326K in de kleuren van Zuid-Afrika. Meer als wat kleine onderdelen herstellen was niet nodig. Ook was één kleine decal beschadigd en die had Rients helaas niet in de reservedoos, dus dat heeft hij maar zo gelaten. Onderaan een 1/72 Miles M.14 Magister I van een onbekend Russisch merk. Omdat Rients bezig is met het opknappen van een aantal oude modellen (gebouwd van 1975 tot 1984) had hij dit toestelletje tussendoor gebouwd. Het model is zo goed als recht uit de door gebouwd, er zijn alleen wat remleidingen extra gemaakt aan het landingsgestel. De kleuren zijn van de Egyptische luchtmacht, die de Magister gebruikte voor de elementaire opleiding. De verf is van Humbrol enamel met de kwast aangebracht. Het is een mooi kistje uit een tijd die Rients graag bouwt (1930-1945) en in een schaal die hij nu weer graag bouwt (1/72).
Rody Verkruissen.
Nick van der Windt, Zvezda 1/144 Boeing 737 Max 8.
Edu de Roos, HK Models 1/32 Avro Lancaster.
Roelof Timmerman had twee raketten meegenomen. Bovenaan de AXM Paper Space Scale Models 1/144 Ariane 5. Begin 2018 heeft Roelof alle Ariane raketten in papier gebouwd, in 1/144, omdat hij ze niet goed of compleet kon vinden als plastic of resin model. Plastic of resin is mooier, strakker en meer '3D' dan papieren modellen, maar papier is makkelijk verschaalbaar en relatief goedkoop. Deze Ariane is van Alfonso X Moreno, die zeer productief is met het ontwerpen van papieren ruimtevaartmodellen. Oorspronkelijk was het model in de schaal 1/96 maar Roelof heeft het verschaald naar 1/144. De 1/144 maakt de bouw wel wat uitdagender dan 1/96, maar hij had inmiddels flink geoefend met de meer gedetailleerde Arianes 1 t/m 4 van Nielspapermodels, dus hij was goed te bouwen. Onderaan de Revell 1/110 Jupiter-C', die in 1958 werd uitgebracht naar aanleiding van de lancering van de eerste Amerikaanse satelliet, de Explorer 1. Dit model is een heruitgave uit 2006. De bouw ervan is begonnen in september 2018, maar heeft lang stilgelegen door niet volledig spuitgietwerk en beschadigingen en breuk in andere onderdelen. Reservedelen waren niet meer beschikbaar bij Revell, en uiteindelijk heeft Roelof een paar maanden terug een tweede kit gekocht als donor. Met uitzondering van wat hekjes, die ook bij de tweede kit slecht waren, was de kit best netjes te bouwen. Verf- en spuitwerk met Vallejo Model Air en Vallejo Metal Color. Overigens is het geen erg nauwkeurige kit van het origineel, en de meegeleverde decals zijn niet voor de raket waarmee Explorer 1 werd gelanceerd. De raket uit de tweede kit geeft hem de mogelijkheid om dat op termijn te corrigeren.
Ted Spinders had een Italeri 1/35 Autoblinda AB 40 Ferroviaria gebouwd. Het is een Italiaans pantservoertuig uit de jaren dertig, dat zowel op de weg als op rails kon rijden. Ted heeft het afgemaakt met in het achterhoofd de aankomende 'Modelspoordagen' in Rijswijk. Op een alu loopje na is het model helemaal uit de doos gebouwd, het stukje rails was ook inbegrepen. Het model is gespoten met Tamiya verf waarbij khaki, dark yellow en buff zijn gebruikt om wat meer diepte te krijgen. Het model is geweatherd met Citadel washes & dry's, Ammo oilbrushers en Valleo splash mud.
Onbekende bouwer.
Rients Couperus had zijn Italeri 1/35 Nebelwerfer type 41 ook opgeknapt. De Nebelwerfer zelf was niet beschadigd, maar er is wel een raket in een van de lopen gestoken, en een Duitse soldaat die nog een raket wil laden. Rients heeft er een klein diorama van gemaakt. Het bakje is een kunststof bakje met daarin een stukje piepschuim en daarop een stukje papiergras, aangevuld met wat mos voor de struikjes. De Nebelwerfer was bedoeld om rook- en gifgasgranaten te lanceren, maar explosieven tegen troepen kon ook worden gebruikt. Bijzonder was dat raket voorin zat, en de explosieve lading achterin de granaat. Het idee was dat de explosieve lading nog boven de grond zou exploderen. Bij de oorlog in Rusland maakte het wapen veel slachtoffers onder de Russische infanterie die vaak compact optrok.
Jan Edelenbos. Tamiya 1/35 Jeep, Tamiya 1/35 Steyr Type 1500A/01, Tamiya 1/35 GAZ67B.
Annamarie Jongbloed had een Ebbro 1/24 2CV pick-up versie meegenomen. In 1959 bestelde de Britse Royal Navy 65 2CV pick-ups van de Slough-fabriek, na tests aan boord van HMS Bulwark in West-Indië en de Indische Oceaan in de periode 1957-58. De pick-ups dienden ook aan boord van HMS Albion. Ze moesten dienen als motorvervoer met het 42e Commando-regiment van de Royal Marines, die robuuste en betrouwbare voertuigen nodig hadden om junglepaden aan te kunnen. Ze moesten licht genoeg zijn om per helikopter van de vliegdekschepen aan land te worden gebracht. Dit waren Westland Whirlwinds van 845 squadron RNAS.
Frans Verkruissen.
Reinhold Bogaard bracht zijn Monogram 1/24 Chevrolet Bel Air 'Bad Man' dragster mee. Het betreft geen bestaande auto of raceteam, maar eentje die Monogram (meer specifiek Tom Daniels) zelf bedacht heeft, zoals bij veel oudere dragrace kits het geval is. Het model is recht uit de doos gebouwd. De carrosserie is geschilderd met een Tamiya spuitbus.
Tekst: leden / Eindredactie: Rob de Bie / Foto's: Rody Verkruissen