Virusberichten weerhielden de 32 of 33 bezoekers niet om naar de regioavond te komen. Het aantal modellen was deze keer wat magertjes, 22 stuks. Ik neem aan dat er geen winterstop of vorstverlet speelt.
Het was leuk om te zien dat er weer eens een schip op de modellentafel stond: een korvet van de beroemde Flower-class. Ook opmerkelijk: het kleinste dioramaatje dat ik ooit zag, met een 1:87 Citroen 2CV als middelpunt. Een fraaie 1:35 locomotief, type BR52, was ook weer eens wat anders. Wielvoertuigen waren er zoals altijd, deze keer een M3 Scoutcar en een Water Buffalo (beide 1:35), een Chevrolet Monte Carlo en een Ford Thunderbird 1:24.
Dan de vliegtuigen. Deze keer vormde schaal 1:72 de hoofdmoot: twee Nederlandse Fokkers met verschillende motoren, een Finse Fokker C.X, een Kayaba autogiro, een Gloster Javelin, een Jak-141 VTOL, een Heinkel He 115, een Sea Fury en een FK48 vacform in aanbouw. Een Boeing 777 1:144 is toch nog een flink model. Ten slotte in de schaal 1:48 een Beriev Be-4 vliegboot en een fraai opengewerkte Meteor F.8 met veel open luiken en een gedemonteerde motor.
Deze keer waren er weer veel modellen en documentatie in de aanbieding en een deel ervan ging naar een nieuwe eigenaar. Onze coördinator is op zoek naar een trekker voor de presentatie op de volgende ESM. Het thema staat al vast, nu nog de invulling.
Dick Boogaard
Opmerking: de IPMS website laat de foto's verkleind zien. Als je de pagina vergroot tot 130% zie je de foto's in volle resolutie. Gebruik hiervoor bijvoorbeeld de toetscombinatie Ctrl en +
Het fotoverslag omvat 22 modellen, zoals Dick al meldde. We beginnen traditiegetrouw met de vliegtuigen, denkbeeldig wandelend langs de modellentafel.
Rients Couperus had twee modellen meegenomen. Bovenaan de 1/72 Hawker Sea Fury in de kleuren van de Koninklijke Marine. Het model was makkelijk te bouwen, en dat was maar goed ook want het zat in een zakje zonder goede beschrijving. Waarschijnlijk is het van Novo of Frog? Het landingsgestel moest hij zelf maken want dat zat er niet bij helaas. De Sea Fury is met Humbrol enamel geschilderd. De bovenkant lijkt goed gelukt maar het lichtgrijs die volgens referenties nodig is, lijkt Rients wat aan de donkere kant. De roundels en nummers komen van het IPMS decalset 1 uit de jaren tachtig. Onderaan de KPL Models (USA) 1/72 Koolhoven FK 58, een vacform model in aanbouw. Het is het eerste vacform model dat hij maakt en dat is niet gemakkelijk. Gelukkig is er wel veel extra plastic in de plaat om extra verstevigingen van te maken. Vooral lastig is het monteren van de vleugel; deze is uit één stuk en moet door het maken van insnijdingen in de romp ingebracht worden. Er was veel passen en meten nodig, maar het lijkt nu toch wel aardig gelukt. Dezelfde manier van monteren is ook nodig met het landinggestel. Maar omdat Rients een model wil maken dat op de Salon in Parijs stond is dat niet nodig, want daar stond het toestel zonder wielen op een soort stellage. De kleuren zijn eenvoudig: een blauwe romp en de rest zilver. Hiervoor kan Rients het verslag van de regioavond met bezoek van de stiefzoon van Frits Koolhoven raadplegen.
Rob Hamann had drie 1/72 modellen van de Fokker C.X meegebracht. De bovenste twee modellen waren van Czech Master Resin: één in LVA uniform met de Rolls Royce Kestrel motor en één op skis en met een Bristol Pegasus motor in de kleuren van de Finse luchtmacht. Rob had beide modellen al weer een tijdje geleden recht uit de doos gebouwd, dus zonder tierelantijntjes als spandraden en stuurkabels. Onderaan de derde Fokker C.X, een model van AZ Models, ingrijpend gewijzigd van de oorspronkelijke Kestrel versie naar de Fokker X-1 (LVA registratie 750) te maken met een Hispano Suiza 12Yrcs motor. Ten tijde van de bouw was er nog geen kit of conversieset voor de Hispano versie. Daarvoor moest het rompvoorstuk nogal gewijzigd worden en de plaats van de vleugel gecorrigeerd. Ook moest een driebladige prop op, een mengsel van een Aeroclub Messerschmitt Bf109 prop voor de spinner en een Spitfire Mk.II prop voor de bladen. Verder moest het landingsgestel aangepast worden aan de Hispano configuratie en dat betekende nieuwe stijlen geconstrueerd uit strip en stroomlijnprofiel materiaal. Ook de cockpit van de waarnemer/boordschutter was duidelijk anders. De afwerking is met spandraden van 0,06 mm vissnoer en stuurstangen van 0,25 mm metaaldraad (voor zover zichtbaar). Gelukkig beschikte Rob over goede tekeningen en foto's om de klus naar behoren uit te voeren, en het eindresultaat was bevredigend.
Thomas Hamann, Fine Molds 1/72 Kayaba 'Ka-Go' Type 1
Nick van der Windt, Minicraft 1/144 Boeing 777-200LK
Dick Boogaard had twee modellen meegenomen. Bovenaan de Artmodel 1/72 Jak-141, een VTOL ontwerp. Voor het opstijgen werden de verticale straalmotoren achter de cockpit gebruikt en werd de nozzle van de hoofdmotor omlaaggedraaid. De nabrander moest bij de start ook gebruikt worden, waar de startbaaneigenaar niet blij mee was. Het bleef bij een prototype. Onderaan het oude Heller 1/72 model van de Javelin. Het was goed te bouwen, als Dick het zich goed herinnert. Het is een voorbeeld van een revolutionair ontwerp, dat door de zeer lange ontwikkelingsfase verouderd was toen eindelijk de productie startte.
Frits Krieg toonde zijn Mars Models 1/48 Beriev Be-4, ook wel KoR-2 genoemd. Een uitstekend model: veel onderdelen, de pasvorm was prima, met maskers, foto-etsdelen en decals voor diverse uitvoeringen. In de binnenzijde van de romp zitten spanten, loopplanken en allerlei apparatuur. Jammer dat je dat niet meer ziet zodra de romphelften aan elkaar zitten. Frits heeft met model recht uit de doos gebouwd op een paar kleine onderdelen na. Het is gespoten met Vallejo verf. Dit toestel behoorde in 1944 tot de 'Molotov' Zwarte Zee vloot. Dit model is een aanrader voor iedereen.
Patrick Verschut had deze avond zijn Revell 1/72 Heinkel 115A meegenomen. Deze kit is de oude Matchbox uit de jaren zeventig. Een alternatief is het Heinkel 115C model van Frog, ook uit de jaren zeventig, dat klaar was op het moment dat alle mallen van het merk Frog verkocht werd aan de Sovjet-Unie. De Sovjets wilden geen 'fascistische' vliegtuigen en zo kwam de Heinkel (ook) bij Revell terecht. De Matchbox-mallen zijn al oud, dus het model was van dito kwaliteit. Het glaswerk van de canopy is dik, heel dik. Een Clear-Vax vervanging van Falcon zou een optie zijn geweest. Het model is redellijk recht uit de doos gebouwd. De enige aanpassingen zijn de wat meer aangeklede cockpit en het opengesneden bommenruim waarin een torpedo is geplaatst. De deuren van dit ruim zijn van een colablikje gemaakt. In de drijvers zit wat lood om te zorgen dat het model niet achterover leunt. Het model is gespoten met Xtracolor. Omdat RLM70 en 71 nauwelijks contrasteren heeft Patrick wat wit bij één van de kleuren gedaan. Het effect was geen lichter groen, maar een groengrijzige tint. Niet helemaal geslaagd dus.
Luuk Boerman toonde een diorama van de Airfix 1/48 Meteor F.8 van 322 squadron, 'zo uit de doos' gebouwd.
Edu de Roos 1/24, Merit International 1/24 RAF SE-5A in aanbouw, nog niet geschilderd.
Tim van Luijk, Matchbox 1/72 F-16B in aanbouw.
Rients Couperus had ook een Italeri 1/35 Sd.Kfz. 234/3 met 7,5 cm K 51 'Stummelkanone' meegenomen. Het was een model uit de oude doos: recht uit de doos gebouwd in 1982. Het is geschilderd in Afrika Korps kleuren, maar daar is deze Panzerwagen niet gebruikt. In Frankrijk en Rusland was het een succesvol voertuig. Er waren twee chauffeurs om voor- en achteruit te rijden, in totaal vier man bemanning, zoals Rients ook laat zien.
Rody Verkruissen bracht twee modellen mee. Bovenaan de Zvezda 1/35 M3 Scout Car. Dit model is sinds 1974 door acht verschillende merken uitgegeven: Max Plastic Model, Airfix, Peerless Max, Tomy, Italeri, Testors, Zvezda en Revell. Het model is gespoten en daarna verweerd met pastelkrijt. Onderaan de Italeri 1/35 LVT-4 Water Buffalo. Deze heeft Rody gebouwd als een Water Buffalo zoals ingezet bij de bevrijding van Zuid-Beveland in oktober 1944.
Edu de Roos, Revell 1/144 HMCS Snowberry.
Kees Onderwater had zijn CMK/Voyager/scratch 1/35 BR 52 met tender meegenomen. De tender had Kees al eens in een eerdere bewerkingsfase laten zien, maar nu was het boegbeeld voor zijn grote treindiorama er ook bij. Het heeft Kees veel naslagwerk, bezoekjes aan museums en een goede 18 maanden gekost om de locomotief zo realistisch mogelijk weer te geven. Het blijft natuurlijk een impressie van de werkelijkheid. Het hoofdbestand deel van de locomotief bestaat uit giethars van het merk CMK. Het model van CMK is vrij sober weergegeven, en daarom is het verder gedetailleerd met veel scratchwerk uit styreen, messing en looddraad. De bestuurderscabine is hoofdzakelijk uit foto-etsmateriaal van Voyager sets samengesteld. Ook de verdere aankleding is daarmee gedaan. Een rookgenerator van Seuthe en een speaker, gekoppeld aan een geluidsmodule, zijn ook in het model verwerkt om het geheel wat levendiger te maken. Het model is gespoten in de gebruikelijke panzergrau-kleur en verder geweatherd met pastelkrijt uit eigen doos en washes van MIG en AK. Het is zeker geen model voor de beginner, maar wie eens van een uitdaging houdt op modelbouwgebied, is dit zeker een aanrader.
Annamarie Jongbloed had in eerste instantie geen model van huis meegenomen, maar het toeval wilde dat Ted Spinders haar Kerstmis-inzending voor zijn Wargame-wedstrijd had meegenomen om te retourneren. Het geheel dat Annamarie had samengesteld bestond uit een kleine display met een 1/87 2CV met figuurtje in een winterse setting, met een knipoog naar de Kerstdagen.
Reinhold Bogaard, Monogram 1/24 Pro-Stock Ford Thunderbird
Rody Verkruissen had een Monogram 1/24 Chevrolet Monte Carlo van Dale Earnhart tentoongesteld, gebouwd toen hij nog op de middelbare school zat. Rody had het veiligheidsnet in het bestuurdersraam verwijderd en een nieuw net over de deur gedrapeerd.
Het was wederom gezellig druk, met deze avond zelfs drie 'nieuwe gezichten'. We hopen dat het ze bevallen is! Er werd ook weer gebouwd door Leo Ripken en Tim van Luijk. Op het biljart was weer heel wat 'handel' uitgestald.
Tekst: leden / Eindredactie: Rob de Bie / Foto's: Rody Verkruissen en Patrick Verschut