SIG Airliners & Civil Aviation Verslag 20 april 2024
Op zaterdag 20 april 2024 organiseerden we de derde bijeenkomst van dit jaar weer in onze vertrouwde Luchtvaart Hobbyshop te Aalsmeerderbrug. Dertien SIG-leden ontmoetten elkaar boven in de Luchtvaart Koffieshop: Louis Charmant, Gerard Goeijenbier, Jan Groeneveld, Piet Grootenboer, Rob Hamann, Thomas Hamann, Frank Hougee, Guus Kieft, Arjen Noordam, Arjan Reink, André Verduijn, Meindert de Vreeze en Karel Vos. Na ongeveer anderhalf uur in gezellige sfeer onderling bijpraten en/of winkelen hielden we met de groep centraal ons vaste agendapunt: de modelbespreking. Ook deze keer weer vol leerzame en interessante informatie over bouwprocessen, ideeën, tips en trucs.
Aanwezige gebouwde modellen:
- Lockheed L-1049G (Revell 1/144, Karel Vos)
- Airbus A321neo Transavia (Revell 1/144, André Verduijn)
- Boeing 737-200 Transavia (Airfix 1/144, Gerard Goeijenbier)
- Fokker F70 British Midland (Welsh Models 1/144, Rob Hamann)
- Let L-410MA/MU Turbolet Dubnica Air (A-Model 1/144, Piet Grootenboer)
- DHC 8-300 Air New Zealand (Eastern Express 1/144, Piet Grootenboer)
- Boeing 707-321B Ecuatoriana Sunbird (Minicraft 1/144, Gerard Goeijenbier)
Aanwezige modellen in aanbouw:
- Douglas DC-8-53 UTA (Nitto 1/100, Guus Kieft)
Bouwdoosbespreking:
- Lockheed L-188A Electra II (One Man Model 1/72, Frank Hougee)
Presentatie gebouwde modellen
Piet Grootenboer trapte af met twee – ook in schaal 1/144 – kleine kistjes: de A-Model (1467-02) Let L-410MA/MU Turbolet in kleuren van Dubnica Air en een Eastern Express (EE144134-06)
DHC 8-300 met schema van Air New Zealand. Hij bewees met zijn keurig gebouwde modellen dat de kwaliteit en pasvorm van deze ooit obscure merken vandaag de dag hoog is. Ook in de kleinere modellen geen bonkig en weerbarstig plastic meer, maar scherp gegoten en gemakkelijk te bouwen. Wat toegevoegde scratch-built detaillering zoals antennes maken de modellen helemaal af.
Wie voor vacform-kits vreest, of het medium inmiddels achterhaald vindt: Rob Hamann liet met zijn Welsh Models 1/144 Fokker 70 British Midland (SL056C) zien dat het medium probleemloos bouwt, zeker als je met een niet te moeilijke kit zoals deze begint.
De Minicraft Boeing 707-321B van Gerard Goeijenbier in het vrolijk kleurrijke Ecuatoriana Sunbird-schema (26 Decals 144-559) sprong in het oog en benadrukt weer eens het geraffineerde artwork waartoe decalmakers in staat zijn en waar vooral airlinerbouwers zich op mogen verheugen. Gerard was minder tevreden over de passing van het decal voor de cockpitruiten. Zoals uit vroegere discussies bekend is de neussectie van de Minicraft-kit niet correct wat vooral aan de vorm van de ruiten ligt. (Tip: vervang de 707-canopy door een ruitje van de Minicraft 737-300.) Gerard overweegt de voorruiten aan te passen, maar tot die tijd staat er een fraaie, herkenbare 707 op tafel. Als tweede model presenteerde Gerard een Airfix 737-200 in klassieke Transavia Holland-kleuren (26 Decals 144-06). Hij wilde dit model zoals vaker op een metaaldraad ‘vliegend’ bevestigen. Hiertoe lijmt hij aan de binnenzijde van de romp een moertje waardoor hij later via een voorgeboord gaatje een boutje kan draaien waarmee de draad wordt vastgezet. Helaas was het moertje in het dichtgelijmde model losgeschoten waardoor Gerard zich genoodzaakt zag het model op een standaardje te plaatsen. Aansluitend op de Transavia huisstijl maakte Gerard het voetje ervan emerald groen.
De ontwerpen van decals mogen fraai zijn, de afdrukkwaliteit laat helaas soms nog te wensen over: Karel Vos was verder gevorderd met zijn 1/144 Revell Superconstellation in KLM-schema, maar hij ondervond problemen met de oudere laserdecals van F-DCAL. Voor een strak resultaat wilde Karel zo min mogelijk clear film naast de omtrek van de cheatlines. Daarvoor moeten deze scherp langs de randen worden uitgeknipt. Ondanks een vooraf aangebrachte beschermende clearcoat sprongen er stukjes blauwe toner af die hij met een gelijkende verf (Revell nummer 51) moest bijwerken. Tegenwoordig is ditzelfde schema bij F-DCAL een hogere kwaliteit silkscreen sheet (FD144-054).
André Verduijn showde zijn Revell Airbus A321neo met Transavia-decals van 8A Decs (7909-838). De instructies gaven aan dat de strips cabineramen voor dit Revell-model precies goed zijn uitgelijnd, maar volgens André bleek dit niet het geval. Er ontstond wat discussie over raamindelingen die bij diverse luchtvaartmaatschappijen onderling verschillen. Mogelijk heeft Transavia toch een net iets andere configuratie dan het Revell-model.
Bespreking modellen in aanbouw
Guus Kieft vertelde over de conversie van zijn klassieke Nitto (Doyusha) 1/100 Douglas DC-8-62 naar kortere versie -53. De romp was klaar, maar hij heeft nog met het monteren van de vleugels gewacht. Deze blijken namelijk niet goed te passen: als ze de juiste opwaartse stand hebben blijven er grote kieren aan de onderzijde over. Van een aantal leden kwam de suggestie deze met plastic strip op te vullen en verder te verstevigen. Polystyreen strips van Evergreen zijn hiervoor ideaal. Voor verdere naadoverbrugging en stevigheid is lijmen met 2K-lijm een goede optie. En ja… mogelijk is er wat meer putty- en schuurwerk dan gewenst nodig voor een gladde afwerking. Guus zoekt nog de juiste motoren voor -50 Series. Contrails in de VS had deze ooit op zijn website, maar zijn inmiddels helaas verdwenen. Ter aanvulling toonde Guus nog enkele ongebruikte decalsheets voor metalen bureaumodellen van Matthijs Verkuyl, waaronder een 1/100 Martin’s Air Charter DC-9-32/-33RC. Deze kunnen als voorbeeld dienen voor een toekomstig decal in 1/144 of andere schaal. We hebben contacten met decalmakers, dus dit idee gaat natuurlijk meteen in de pijplijn!
Bouwdoosbespreking
Frank Hougee besprak een complete 3D-geprinte Lockheed L-188A kit in schaal 1/72 van Japanner Toshihiko Shimizu (One Man Model), te koop via eBay of zijn website one-man-model.main.jp. Overigens de moeite van het bezoeken waard. De site oogt wat amateuristisch, maar er staan interessante kits op, ook in 1/144! Frank vond de Electra na wat speurwerk online. Behalve een zeldzame, complete kit van Classic Plane, een onduidelijk conversiesetje van Contrails of het moeizaam ‘bashen’ van twee Hasegawa (of Revell) P3-C Orion-kits is er geen Electra II-kit in 1/72 op de markt. Begin 2022 betaalde hij inclusief verzenden ongeveer €120,- voor dit 3D-model. Geen koopje, maar je krijgt er ook veel voor. Alle onderdelen worden netjes verpakt toegestuurd en zien er bijzonder goed en gedetailleerd uit. Het model heeft een compleet cockpit- en cabine-interieur, clear windows en desgewenst uitgeklapte passagierstrappen. De instructies (drie pdf-bestanden) moet je zelf van Shimizu’s site downloaden. Ze zijn uitgebreid, met veel foto’s en tekeningen maar niet altijd even duidelijk, vooral de omschrijvingen in het nogal gebrekkige Engels roepen regelmatig vraagtekens op. Zoals bij de meeste 3D-geprinte onderdelen heeft het plastic een geribbeld oppervlak dat eerst helemaal glad moet worden gemaakt. De instructies stellen schuren, plamuren, en/of het opstrijken van een laag 2K-epoxyhars voor. Frank wil zijn model in KLM ‘diagonal stripe’ maken. Onze nationale maatschappij vloog met de L-188C, zonder eersteklas lounge achterin. De drie kleine raampjes aan weerszijden moeten daarvoor worden dichtgemaakt. En er zijn nog geen decals voor… Al met al een heel karwei voor de boeg, zeker geen kit voor beginners!
Ter afsluiting
Na afloop ging een klein aantal aanwezigen spotten bij Schiphol. Het weer was helaas nogal wisselvallig, maar voor dit groepje geen belemmering een aantal mooie opnamen te maken.
Voor de data van komende SIG Airliners bijeenkomsten verwijzen we naar de agenda op deze website én achterin MIP-magazine.