SIG Falklands op eDay in Tsjechië....
Twee weken voor de datum kwam ik op het wilde idee om de SIG Falklands ten toon te stellen op eDay, het jaarlijkse feestje van het Tsjechische merk Eduard. Dit werd gehouden op 23 september 2023. Aanleiding was dat ik het weekeind daarvoor in de buurt van Frankfurt in Duitsland moest zijn, en dan ben je al halverwege, toch? Dus ik stuurde een email via de Eduard website naar Jan Zdiarsky, die de boel organiseerde. Al snel kreeg ik een bevestiging dat ik welkom was, dus na een prettige week van rondzwervingen in Duitsland kwam ik op vrijdagmiddag aan bij het Tankodrom in Milovice, een soort super ’t Harde, een combinatie van tankwerkplaats / museum en voormalig oefenterrein. De laatste kilometers waren over een soort pre-communistische kinderkopjes waardoor ik bang was dat mijn modellen allemaal door hun pootjes waren gerammeld, maar eenmaal aangekomen bleek dat ze het hadden overleefd.
Ik bleek de enige ‘buitenlandse’ deelnemer te zijn, de anderen waren allemaal Tsjechen en Slowaken en werd dus al gauw herkend. Ik mocht al op vrijdag de stand opbouwen. Toen bleek dat de tafels voor clubs en SIGs wat krapper waren dan eerder aangegeven, van de toegezegde 2,2 meter bleef maar krap anderhalve meter over. De tafels waren wel redelijk breed. De show/beurs werd gehouden in een vrij nieuwe hal, waar naast een grote hoeveelheid pantservoertuigen, tanks en raketsystemen ook een collectie antieke voertuigen stond, waarvan de oudste een stoomvoertuig uit 1905 was die in 2011 had meegedaan aan de Londen/Brighton rit voor antieke voertuigen.
Op de begane grond waren alle stands van handelaren en fabrikanten te zien. Eduard en Special Hobby hadden de grootste stands, elk aan een kant van de hal. Er waren verder een aantal kleinere handelaren in aparte specialistische onderdelen, en maar weinig handelaren in 2e hands bouwdozen. De enige buitenlandse stand was van de Engelse Guide Line Publications, bekend van onder andere het tijdschrift Scale Aircraft Modelling en de Warpaint series van boekwerkjes over vliegtuigtypes. Zij deden, volgens de standbemanning, door de dag heen goede zaken.
De organisatie had flink uitgepakt. Bezoekers konden een rit met een pantservoertuig over het terrein maken, waarbij je zo te zien volledig door elkaar werd gerammeld. Ook kon je met een treintje een tocht door het terrein maken. Je kon zelfs een rondvlucht met een heli maken! Alles tegen betaling, natuurlijk. En in de middag vloog een L-39 meerdere rondjes over het terrein.
De clubtafels bevonden zich op de 1e verdieping die bestond uit een drietal betonnen stroken van pakweg 5 meter breed. De linker- en rechter strook waren voor de wedstrijdmodellen, de middelste voor wedstrijdmodellen aan de ene kant, en de clubtafels aan de andere kant. Alle tafels waren aan elkaar geschoven, waardoor als je van van je plek wou, je een hele serie van – pardon, mag ik even- moest doormaken. Je had wel een mooi uitzicht over de begane grond. Alle clubs bleken een wat krappere ruimte te hebben gekregen, met als gevolg dat iedere stand nogal volgepropt stond met modellen. Er waren voor wat ik heb kunnen zien geen stands met een thema, elke club liet modellen van meerdere leden zien, van diverse onderwerpen en schalen. De tafels waren van de organisatie voorzien van het soort wit papier wat op eettafels bij evenementen wordt gebruikt, en er waren maar weinig clubs die daar een eigen kleed overheen legden. Het geheel maakte dus, in vergelijking met onze ESM, een vrij amateuristische indruk, ondanks dat vele modellen van goed kwaliteit waren.
De show verliep verder zoals eigenlijk alle shows. In de ochtend was het druk, in de middag liep dat duidelijk terug. De belangstellenden liepen langs de tafels, waarbij de modellen van onze SIG zeker de nodige aandacht trokken. Maar omdat ik het Tsjechisch niet beheers was het niet mogelijk om makkelijk praatjes aan te knopen, en maar weinig bezoekers maakten zelf contact. Van het meegenomen stapeltje ESM flyers zijn er hoogstens 15 door bezoekers meegenomen. De meeste reuring kwam van een club twee tafels verder, waarvan een van de leden vertelde dat zijn stadje een vriendschapsband had met Geldrop, waar zij dan ook op bezoek waren geweest. Ze boden me bier aan (er werd door de Tsjechen tijdens de show nogal wat gegeten en gedronken) wat ik heb afgewezen vanwege het feit dat ik aan het eind van de middag nog moest rijden, maar ik kon hun wel een ESM flyer slijten met de uitleg dat Houten niet erg ver van Geldrop was. Afijn, we zullen zien.
Er was een groot aantal modellen in de wedstrijd ingeschreven, maar niet zo veel dat de betrokken tafels helemaal vol raakten. De kwaliteit van de modellen was over het algemeen hoog, al viel me wel op de het grotendeel zich conformeerde aan de huidige mode, dus veel verwering, veel ‘washes’ in paneellijnen en veel open wapenruimen met losse deksels, zelfs in 1/144!
Tegen het eind van de show werd de prijsuitreiking gehouden. Dit was een langdurige zaak, enthousiast gecommuniceerd via zeer luide luidsprekers, zodat ik rond vijven maar stilletjes mijn boeltje ben gaan pakken om zo maar weer zachtjes westwaarts te rijden.
Conclusie: het was de moeite waard om een bij een zo spraakmakende show als eDay te zijn. De Tsjechen en Slowaken zijn en blijven eerste klas modelbouwers. Ze maken echter wel een nogal provinciale indruk waarbij ze weinig belangstelling lijken te hebben voor een in hun ogen ver-van-mijn-bed show. Natuurlijk zijn daar ook uitzonderingen op te vinden…..
Henk de Jong
coördinator SIG Falkands en Vergeten Conflicten
dit artikel werd gepubliceerd 4 okt 2023